Blog door Thea – Er werd mij gevraagd het boek ‘Anders en toch gewoon’ te reviewen. Aangezien dit boek over donorconceptie gaat, en ik zwanger ben van een spermadonor was dit een boek wat goed bij mij past. En ik was er erg nieuwsgierig naar. Het boek is niet alleen gericht op de Bewust Alleenstaande Moeder, maar ook op stellen die gebruik willen maken van donorconceptie. En daarnaast ook gericht op eiceldonatie en embryodonoren, dus niet alleen op spermadonatie.
Dit informatieve boek is geschreven door een Belgische schrijver; Astrid Indekeu. Dat merk je soms ook aan de typische Belgische woorden en uitspraken, maar zeker geschikt voor Nederlanders. Het is een boek wat mooi opgebouwd is, veel ervaringen deelt van families, en veel (achtergrond)informatie bevat. In mijn ogen zo goed opgebouwd dat je ook delen zou kunnen overslaan. En lezen wat voor jou van toepassing is. Wat ik altijd erg fijn vind aan een informatief boek.
In het boek komt alles aan bod. Zo wordt er gestart met wat geschiedenis over donorconceptie, en daarna uitgebreid stil gestaan bij onvruchtbaarheid en het hebben van een kinderwens. Al vroeg in het boek komt de keuze voor donorconceptie ter sprake. Welke overwegingen zijn er, hoe kijk je tegen dingen aan, hoe wil je ouderschap definiëren, maar ook wat vertel je het kind? Ook komen de soorten donoren ter sprake, waarom zij doneren en wie kiest daadwerkelijk de donor? Hoewel ik de keuze al heb gemaakt, was dit voor mij een van de interessantste hoofdstukken. En leerzaam voor mensen die de keuze nog moeten maken.
Daarna wordt er uitgebreid gekeken naar de fases na de keuze. Namelijk zwangerschap maar ook de geboorte, en de jaren daarna. Ook dit zijn interessante hoofdstukken omdat er breed gekeken wordt. (Het loopt door tot en met de jongvolwassenen.) Hoe is het voor jou, maar ook voor de eventuele partner en omgeving. De ervaringen van mensen komen hier goed naar boven, zijn helder en geven ook weer stof om over na te denken. Maar ook hoe komt het straks ter sprake bij je kind. Wat vertel je, hoe vertel je het en wanneer vertel je het? En wat als je het kind niets verteld?
Wat ik verder fijn vind aan dit boek is dat er ook gekeken wordt naar de professionals. Hoe gaan artsen e.d. met je om? Welke opmerkingen, vragen, en situaties kom je tegen. Ik herkende er gelijk een aantal. Zelfs al weet een arts dat je gebruik hebt gemaakt van donorconceptie kan er een opmerking gemaakt worden die toch verkeerd valt. Of ondoordacht is. Hoe ga je daar mee om?
Kortom een boek wat ik zeker aanraad, of je nu al de keuze gemaakt hebt of nog moet maken. Je kunt er zeker wat uithalen, ik haalde vooral ook dingen uit de ervaringen die er in gedeeld worden. Ondanks dat ik al meerdere boeken hierover gelezen heb. Fijn dat er nog een informatief boek op de markt is voor de mensen in deze situatie. Een mooi handvat!
Ken jij dit boek al? Heb ik je nieuwsgierig gemaakt?