Nu de uitgerekende datum dichterbij komt, komt ook de angst voor de bevalling weer om de hoek kijken. De vorige keer heb ik het absoluut niet makkelijk gehad en ik zeg je eerlijk dat ik enorm tegen het bevallen op zie. Maar ja, zoals veel gezegd wordt, erin is leuk, eruit wat minder. En het zal toch moeten, hij kan moeilijk blijven zitten…
De vorige bevalling
Nee, wees niet bang. Ik ga niet mijn uitgebreide bevallingsverhaal vertellen nu. Het is een korte versie. Op 21 maart om 08:30 uur werd ik ingeleid door middel van een gel. Die deed al vrij snel z’n werk. De krampjes zorgden voor voldoende ontsluiting om rond 18:15 uur mijn vliezen te breken. En vanaf dat moment werd het een grote rollercoaster. Met weeënopwekkers moest de ontsluiting op gang geholpen worden en ik kwam binnen no time in een weeënstorm terecht, die pas ophield toen na 3 keer de ruggenprik er goed in zat. De eerste helft van de nacht kwam ik daardoor best rustig door. Tot ik ineens persdrang kreeg. Maar ik had nog geen volledige ontsluiting.
Luuk bleek te zijn omgedraaid, een sterrenkijker. Dat maakt de weg naar buiten ontzettend lastig en dat heb ik geweten. Omdat ik nog geen volledige ontsluiting had, mocht ik de persweeën alleen maar wegpuffen. Dat was vanaf een uur of 6:00. Pas om 08:00 uur bleek dat er nog maar een klein randje ontsluiting was en ik mocht zelf proberen Luuk eruit te krijgen. Een kwartier, dan zou er overgegaan worden op een keizersnede. Daar wilde ik echt niet op wachten, dus ben ik gaan persen als een malle en om 08:09 uur kwam Luuk gezond ter wereld. Het uitgebreide verhaal lees je hier.
Na de bevalling
De weken na de bevalling heb ik het er nog regelmatig over gehad. Vooral ook om ontbrekende puzzelstukken voor mezelf compleet te krijgen. 6 weken na de bevalling, tijdens de nacontrole werden de laatste puzzelstukken compleet gemaakt en kreeg ik een uitgebreid verslag mee om op mijn gemak nog na te kunnen lezen. Daarmee dacht ik dat het goed was en verder heb ik er nooit meer wat mee gedaan. Ik had het er nog wel eens over met Joost of mijn moeder (die ook bij de bevalling aanwezig was). Maar verder niet. Had ik dat toch maar wel gedaan!
Zwanger en bevallen van de tweede
Al aan het begin van deze zwangerschap bleek dat ik dat stukje van de vorige zwangerschap nog helemaal niet verwerkt had. Ik werd bang voor wat er komen ging en er werd besloten me naar de POP poli te sturen. Daar heb ik de bevalling uitgebreid besproken met een gynaecoloog die gelukkig heel erg met mij mee is gaan denken. Omdat het vooral de uitputting die de weeënstorm veroorzaakte is, die me zo laat opzien tegen de volgende bevalling, zal er indien mogelijk, al voor het breken van mijn vliezen een ruggenprik gezet gaan worden. Zodat ik me beter kan ontspannen en ik meer energie zal hebben voor het laatste deel van de bevalling. En hopelijk dus ook minder gaten zal hebben als ik erop terug kijk.
Toch blijft de angst wel. Waar ik de afgelopen weken bang was dat de kleine Klaas te vroeg zou komen, is dit gevoel wel verdwenen. Toch blijf ik bang voor het onverwachte. Hoe zal de bevalling starten. Spontaan of door middel van een inleiding? Om heel eerlijk te zijn hoop ik op het laatste, terwijl dat nergens op slaat, want een spontane bevalling schijnt makkelijker te zijn. Toch is het vooral het onverwachte waar ik momenteel tegenop zie. Het zal ineens maar starten als ik alleen thuis ben met Luuk. Ik zou me denk ik even geen raad weten op dat moment, al loopt het vast los. En met de huidige complicaties is het ook veel vanzelfsprekender dat de bevalling weer ingeleid gaat worden, omdat dat beter zal zijn. We zullen het zien. Ik kan in elk geval wel zeggen dat ik heel erg blij ben als het achter de rug is. En hopelijk gaat het een stuk makkelijker dan de vorige keer.
Als jij al meer dan een keer bevallen bent; was je bevalling de tweede keer anders dan de eerste keer?
Ik kan me voorstellen dat je er tegenop ziet. Ik moest heel onverwachts bevallen, ons zoontje lag in een stuit en zou gehaald worden met een keizersnede maar is tijdens 3 cm ontsluiting toch gedraaid. Ook een sterrenkijker trouwens , maar daar heb ik niets van gemerkt. Ik zie niet echt op tegen de bevalling, het moet toch gebeuren. Maar heb ook geen hele nare ervaring gehad zoals jij. Heel veel sterkte!
Mij wilden ze inderdaad niet inleiden vanwege het risico op een weeenstorm en dat het te zwaar zou zijn.. maar goed ook zonder was het niet leuk. Ik praat er soms nog wel over met mensen en hoewel ik soms denk ‘ heb ik het er nu weer over?’ merk ik wel dat ik het nodig heb. Zo gek is dat allemaal niet. Heel veel sterkte met de laatste loodjes! <3
Ze waren alle vijf heel verschillend. De eerste en de laatste waren het minst prettig.
Dat lijkt me erg spannend. Wat fijn dat je gynaecoloog zo goed mee wilt denken en wat goed van je dat je je angst bespreekbaar hebt gemaakt. Heel erg veel succes en sterkte. Ik wens je een fijne en voorspoedige bevalling die alles goed maakt van wat je tijdens de eerste bevalling hebt moeten doorstaan.
Ik kan me voorstellen. Spannend hoor! Ik wens je een fijne bevalling.