In de aanloop naar mijn maagverkleinende operatie, ben ik heel druk met het lezen van andermans verhalen. Dit zijn verhalen die niet altijd even leuk zijn, maar ze komen over het algemeen allemaal één ding overeen: Iedereen is blij met de afgevallen kilo’s. Om de tijd tot mijn eigen operatie te overbruggen, wil ik 10 mensen aan het woord laten, die een maagverkleining ondergaan hebben. Om te laten zien hoe groot de verandering is in lichaam, maar ook in geest. Luis is 1,5 jaar geleden geopereerd en doorliep net als ik het traject bij de Nederlandse Obesitas Kliniek. Hij is 45 kilo afgevallen, maar hoopt toch nog meer af te vallen.
Inhoudsopgave
Even voorstellen
“Mijn naam is Luis Vergara. Veel mensen blijven maar Louis schrijven en uitspreken, omdat mijn naam in het Nederlands een hele andere betekenis heeft dan in de oorspronkelijke taal (Spaans) bedoeld was. Ik ben 45, getrouwd met Daniëlle en we hebben 4 kinderen. Ik ben coach en counselor en ben ooit een blog begonnen over de bariatrische ingreep, om ervaringen te delen. Ik vind namelijk dat er veel onbegrip en onwetendheid is over waarom juist mensen zo’n operatie doen en waarom niet.”
Eten is in Mexico belangrijk
“Overgewicht speelde een grote rol in mijn leven. Ik voelde me sinds mijn puberteit dik en dit gevoel heb ik mijn hele leven met me meegedragen. Als ik nu naar foto’s van de middelbare school kijk, zie ik dat ik het niet zo was. Ik was niet zo slank als andere jongens, maar ik was bepaald niet dik. Niet dat het veel uitmaakte, want ik voelde me wel zo. Nu begrijp ik dat ieder mens anders is, dat iedereen een andere lichaamsbouw en andere stofwisseling etc. heeft. Het gevoel dat ik dik was, maakte dat ik me onzeker en verlegen voelde. Niet dat ik geen relaties of vriendschappen had, maar ik had constant het gevoel dat ik niet perfect genoeg was.
Ik kom uit Mexico en zoals bij bijna elke familie in Mexico, is eten (heel lekker eten!) heel belangrijk. Het zit in de cultuur, het zit in het DNA van mensen, je ziet het overal op straat. Ik ben altijd een hele goede eter geweest, maar dat maakte tegelijkertijd ook dat ik altijd het gevoel had dat ik altijd bezig was met lijnen. Want als ik niet uitkeek met eten, ging het mis. Maar in die tijd was dat geen drama, want met een paar oefeningen per week was je weer klaar voor de zomer.”
Ik ging steeds meer eten
“Na mijn dertigste kreeg ik steeds meer verantwoordelijkheden. Het was super leuk en uitdagend aan de ene kant, maar soms ook wel zwaar en stressvol aan de andere kant. Maar ik hield van wat ik deed en voelde me op mijn plek, maar toch zocht ik naar een uitlaatklep om mezelf op te kunnen afreageren. En zo ontwikkelde ik een passie voor koken. Ik ging veel om met Italianen en Spanjaarden en heb bij hun thuis veel genoten, gezien en geleerd. Dat was heel leuk, maar al die lekkere dingen zorgden wel voor protesten van de weegschaal. Toen de weegschaal mijn gewicht niet meer aan kon, heb ik het vervangen voor een andere die meer kon dragen.”
Vechten tegen de kilo’s
“Meerdere keren heb ik geprobeerd om af te vallen, met wisselende resultaten. Soms duurde het succes enkele weken en andere keren maanden of zelfs jaren. Maar mijn probleem bleef: Op een bepaald moment heb ik alle verloren kilo’s opnieuw teruggekregen. Ik heb ooit zo’n 160 kilo gewogen.”
Een operatie was de enige uitweg
“Er waren twee redenen die mij voor de keuze van een operatie stelden: Ik ben ziek geworden door een hernia. Dat was heftig. En het tweede was dat ik niet meer kon spelen met mijn kinderen. Dat was voor mij de eye opener, ik ging met mijn gedrag anderen benadelen, in dit geval mijn gezin en uiteindelijk mezelf. De combinatie van deze twee redenen lieten me zien dat ik onnodig aan het lijden was en dat ik anderen liet lijden. Er moest verandering in komen, maar ik wist ook dat lijnen en sporten voor mij niet echt werkten.
Obesitas is echt een ziekte, het is geen keuze. Het is een insluiper die je zelf naar binnen haalt. Een ‘gast’ die plezierig en gezellig is in zekere zin, maar op een bepaalt moment neemt hij je leven over en kom je er niet zo makkelijk vanaf.
Het valt niet te ontkennen dat ik verantwoordelijk ben voor wat ik in mijn lichaam stop. Ik erken dat het beter kan, maar ik kwam tot een punt dat ik het niet meer op eigen kracht kon corrigeren. En als ik niet meer zou corrigeren dan was het einde oefening. Iemand zei tegen me “Heb je ooit een bejaarde gezien met extreme obesitas? Dat komt omdat obesitas niet bestemd is om oud mee te worden”. Obesitas is als het ware een ongewenste passagier en alleen één van ons twee kan oud worden.”
Operatie via de NOK Beverwijk
“In februari 2016 ben ik geopereerd in Beverwijk. Ik heb het voor- en natraject gedaan bij de Nederlandse Obesitas Kliniek. Ik vond het traject fundamenteel en verrijkend, omdat we zoveel aan elkaar hebben gehad in de groep. Ik hou van mensen, het was echt heel fijn. Niet alleen de steun die we als deelnemers aan elkaar hadden, maar ook de professionele hulp van de NOK is laagdrempelig en behulpzaam tot in het extreme.
De operatie ging goed, het was wel heel spannend en vlak voor de operatie vraag je je af of je dit wel echt moet doen en zal je soms een traantje van angst wegpinken. Maar de verpleging en artsen in het ziekenhuis zijn heel goed in wat ze doen en ze stellen je goed gerust.
Een week voor de operatie moest ik een dieet volgen waardoor de lever moest ontvetten en dat was niet makkelijk. Maar ik wist dat het ging om maar een paar dagen ‘lijden’ om daarna een beloning te krijgen. En de beloning kwam, want sinds de operatie heb ik geen hongergevoel meer. Niet dat ik geen trek meer heb, het is niet makkelijk uit te leggen, maar die acute prik van hongerlijden die ik ooit had, is er niet meer. En dit is heel bijzonder, het helpt mij controle over mijn eetgedrag te hebben.”
Het resultaat van de operatie
“Ik ben 45 kilo afgevallen, wat voor mij in principe genoeg is. Het was mijn bedoeling om weer goed te kunnen functioneren. Ik ben nog niet op mijn ideale gewicht en dat komt omdat ik iedere dag een glaasje wijn drink en ben gestopt met sporten. En in mijn geval stopt dan het proces van afvallen, maar ik blijf wel stabiel in gewicht en dat was al jaren niet meer zo.
In principe eet en drink ik wat ik wil. Hoewel gefrituurde dingen vaak als een baksteen op mijn maag vallen, maar niet altijd. En ik kan denk ik bij de smaakpolitie gaan werken, want ik merk het meteen als frituurvet vers of oud is.
Toch zou ik graag nog meer afvallen. Ik weet dat ik het zelf in de hand heb, dat het mogelijk is, maar het is een kwestie van doen.”
Ik kreeg een deel van mijn zelfvertrouwen terug
Ik heb geen problemen met overtollige huid. In elk geval niet waar iets aan gedaan hoeft te worden. Maar ik zou eerst tot mijn ideale gewicht willen komen om dat goed te kunnen beoordelen. We zijn in Spanje op vakantie geweest en ik heb gezwommen met ontbloot bovenlichaam en ik voelde me daar goed bij. De operatie gaf me ook veel van mijn zelfvertrouwen terug. En ik voel me nu vrij om te doen wat ik wil.
Maar ik moet ook eerlijk zeggen dat de liefde van mijn vrouw mijn echte rots in de branding geweest is. Ze heeft me altijd bemind en geaccepteerd zoals ik was en zoals ik ben. En die liefde maakt me gelukkig en zet alles in perspectief.
Iedere operatie kent risico’s
“Mijn operatie ging gelukkig zonder complicaties, maar ik ben me ervan bewust dat het leven heel kwetsbaar is en het zou anders zou kunnen zijn. In onze groep zat iemand die heel veel complicaties had en deze persoon moest heel vaak terug naar het ziekenhuis. Dat had mij ook kunnen overkomen. Het leven op zich is een risico en dat is elke operatie ook. Daarom kan ik me goed voorstellen dat er mensen zijn die bang zijn voor de consequenties die zulke operaties zouden kunnen hebben. Maar het leven is zo en de bariatrische ingreep is in feite een ‘cheat-operatie’. Je speelt als het ware vals tegenover je lichaam om een resultaat te forceren en daar zijn risico’s en consequenties aan verbonden.
De operatie is een geweldig instrument om obesitas aan te pakken. Maar het is niet de enige manier en het is zeker niet zaligmakend. Men moet niet denken dat het gaat om iets makkelijks of iets banaals. Gelukkig is in Nederland alles goed geregeld om (zeker in dit geval) mensen te helpen en niet om winstgejaag. Mijn ervaring is dat elk geval goed wordt nagekeken door de zorgprofessionals om te zien of mensen er echt baat bij zullen hebben of niet.
Ik heb contact met mensen in het Amerikaanse continent en daar is de bariatrische ingreep m eer ‘big bussiness’, waardoor mensen worden geopereerd, als ze maar betalen. Maar de echte zorg is in veel gevallen ver te zoeken.”
Een operatie alleen is niet de oplossing
“Men moet ook niet denken dat de strijd tegen je neigingen verdwijnt. Je krijgt wel een voordeel, maar de strijd blijft dag in dag uit. Maar met de operatie lukt het wel. Daarom wordt de nadruk bij de NOK gelegd op het veranderen van je leefstijl en je mentaliteit en niet op het afvallen.
Vaak hoor ik mensen vragen: ‘hoeveel moet je afvallen in een maand na de operatie?’ maar op deze vraag is geen duidelijk antwoord te geven. De focus ligt niet meer op afvallen, maar op ‘je nieuwe leven leiden’ en dat is de enige weg naar succes. De een valt 5 kilo af en de ander 20 kilo in dezelfde periode. De kwantiteit is niet belangrijk, maar de kwaliteit wel. Het gaat erom of je op de goede weg bent of niet en dat is per persoon verschillend.”
Bedankt voor je openhartige verhaal Luis. Ik ben blij dat ik toch nog een man heb gevonden die zijn verhaal wil delen 😉