Een fotoshoot in de herfst

Je zal maar een moeder hebben die je zo tussen de herfstbladeren neer zet in het bos. Luuk vond het erg interessant en probeerde gelijk wat bladeren in zijn mond te proppen. Hij denkt blijkbaar dat hij niet genoeg te eten krijgt hier. In mijn herfst bucketlist staat dat ik een fotoshoot van Luuk moest maken tussen de herfstbladeren. We gingen dus samen het bos in.

We liepen de deur uit, staken de weg over en waren in het bos. Heerlijk hoor, zo’n fijn wandelstukje voor de deur! Ik moest ontzettend mijn best doen om Luuk de camera in te laten kijken. Tja, dat zwarte apparaat is voor hem niet interessant meer. Dat ziet hij vrijwel dagelijks. Al die blaadjes en takjes om hem heen vond hij veel leuker om naar te kijken!

Toen hij met zijn hand door de vochtige aarde heen ging keek hij me heel vies aan. Kind van zijn moeder. Ik hou er ook niet van om al die viezigheid aan mijn handen te krijgen. Al met al waren maar 5 minuten bezig. Lang genoeg. De rest van de middag wandelden we samen door het bos. Ik zong liedjes, Luuk kletste op zijn manier met me mee en samen genoten we van het herfstbos. Stiekem ben ik dol op de herfst. Mits de zon schijnt op al die fantastische kleuren.

En wat ben ik blij met het resultaat. Een fotoshoot in de herfst gaat denk ik een jaarlijks terugkomend ritueel worden. De laatste foto is mijn favoriet. Zijn haar begint inmiddels lekker te groeien, dus we kunnen steeds een betere “hanekam” op zijn hoofd zetten met wat haarlotion. En dan die vrolijke lach eronder. Heerlijk om naar te kijken. Deze foto prijkt dus als achtergrondscherm op mijn telefoon en computer. En ook mijn Facebook profiel is wat opgeleukt met dezelfde foto.

Zo’n mini fotoshoot van Luuk zou ik vaker moeten maken. En ik beloof bij deze dat ik de foto’s dan vaker zal delen op mijn blog.

Welke foto van deze serie is jouw favoriet?