Met twee nieuwe tattoo’s in een paar maanden tijd, kreeg ik vooral via social media, best wel veel commentaar over mijn keuze voor tattoo’s. Want dat kan dus echt niet he, als moeder zijnde. Hoe kan ik dat doen en wat geeft het voor voorbeeld aan mijn kinderen? Ergens moest ik er vooral heel erg om lachen. Maar ik wilde er toch nog het een en ander over kwijt.
Tattoo’s zonder verhaal
Terwijl ik werd getatoeëerd de laatste keer, raakte ik in gesprek met iemand die naast mij haar allereerste tattoo kreeg. Ze vroeg me wat ik ervan vond, hoe het voelde en was nieuwsgierig naar wat ik liet zetten. Al snel ging het over onze kinderen. Zij was net gescheiden en alleenstaande moeder en wilde daarom een tattoo laten zetten om die tijd achter zich te kunnen laten. Prima reden. Toen ze vroeg wat mijn tattoo voor betekenis had zei ik dat het niet perse een verhaal heeft. Ik hou van rozen, vind de stijl van deze tatoeëerder gaaf en had een lelijke tattoo waar iets overheen moest. Zo doende werd deze geplaatst. Ze was helemaal flabbergasted en riep uit: “Hoe kun je als moeder nou een tattoo zetten zonder betekenis? Wat geef je dan een slecht voorbeeld!” Ik grapte er nog overheen dat ik zelfs geen flauw idee had welke kleur de roos zou krijgen, dus dat was vast nog erger. Dat snoerde haar de mond en van de tatoeëerder kreeg ik een vette knipoog. Die zat.
Verbaasd
Toch was ik heel erg verbaasd. Ik begreep niets van die opmerking. Want waar slaat het op? Waarom zou ik mijn kinderen geen goed voorbeeld geven door een tattoo te laten zetten, die niet perse een betekenis heeft? Sommige reacties via social media logen er ook niet om. “Wat een gedurfde tattoo, als moeder”, “Ben je niet bang dat je hier als moeder op aangekeken wordt?” “Ben je niet bang dat je kinderen het lelijk vinden?” en ook nog “Wat lelijk! Dat kan dus écht niet als je moeder bent”.
Deze reacties gaan enigszins mijn ene oor in en de andere weer uit. Of nou ja, mijn oog in dit geval, want zulke opmerkingen worden natuurlijk vooral gemaakt met 2 beeldschermen en een flinke afstand ertussen. En nee, ik verwacht echt niet dat iedereen mijn tattoo’s mooi vindt. Vooral mijn laatste tattoo, te zien op de foto hieronder brengt flink wat reacties teweeg. En dat begrijp ik. Maar ik vind het wél mooi, ik heb er bewust voor gekozen en ik ben er f*cking trots op.
Een moeder met tattoo’s
Maken mijn tattoo’s mij een minder mens? Krijg ik er een ander karakter van? Ben ik minder leuk en aardig? Ik kan het me niet voorstellen. Breng ik dan mijn kinderen minder fatsoen bij, leer ik ze niet met twee woorden spreken, geef ik ze de verkeerde voeding en hou ik minder van ze omdat ik tattoo’s heb? Natuurlijk niet! Het is de buitenkant. En ja, die kan er misschien wat provocerend uitzien. En het kan dat mensen dat niet mooi vinden. Maar het verandert niets aan wie ik ben. Ik ben nog steeds Joyce. Alleen met wat lichaamsversiering. En als ik kleding aan heb met lange mouwen, lange broekspijpen en een shirt die niet teveel bloot op mijn schouders laat zien, zie je helemaal niets van die tattoo’s.
Wel goed zonder kinderen?
Zouden tattoo’s wel goed zijn als je nog geen kinderen hebt? Maakt het dan niet uit wat je op je lichaam laat zetten? Blijkbaar niet. Maar wat veel mensen vergeten is, dat veel mensen die nog geen kinderen hebben, op latere leeftijd wel kinderen krijgen. En ook dan hebben ze die tattoo’s nog. Sterker nog, zelfs als ze kleinkinderen krijgen, zitten die tattoo’s er nog. En je kunt er vanuit gaan dat de meeste mensen met tattoo’s zich het echt wel beseffen dat als ze later oud en verrimpeld zijn, nog steeds die tattoo’s hebben. Toch mag je blijkbaar als moeder zijnde, niets meer op je lichaam laten zetten. Ik vind dat nogal raar en behoorlijk kort door de bocht.
Stop met oordelen over moeders met tattoo’s. Ik ben er namelijk echt geen mindere moeder om.
Ik vind ook dat iedereen het zelf moet weten. Met een tattoo veranderd echt niet je karakter of liefde voor je kind.
Persoonlijk zou ik als moeder zijnde geen tattoo in mijn gezicht nemen. Dit heb ik wel gezien op tv.
En ouders die roken, aparte kledingstijl hebben zijn dat dan ook slechte voorbeelden?
Laat mensen idd in hu waarde!
Als jij je er goed bij voelt en het mooi vindt, is dat waar het om draait.
In mijn gezicht zou ik ook niet snel iets laten zetten nee, want dan kun je het echt niet meer verbergen als het lelijk wordt 😉
Maar ja, ouders die roken of een aparte kledingstijl hebben, zijn op zich ook goede voorbeelden. Het zegt niets over hun doen en laten.
Jeetje, wat belachelijk dat mensen dat durven te zeggen! Ik ben niet bepaald trots op mijn tattoo, maar dat heeft hele andere redenen. Stiekem denk ik erover om er nog een te nemen. Die moet dan symbool worden voor mijn kinderen. Nog geen idee hoe die eruit komt te zien, laat staan de kleur ?.
Je bent een volwassen vrouw die haar eigen keuzes kan en mag maken. Iedereen die online een oordeel durft te vellen weet helaas niet beter…
Leuk toch, een nieuwe tattoo! Ook mooi om een symbool voor de kinderen te nemen. Ik heb ook een tattoo die symbool staat voor ons gezin. En de nieuwste roos op mijn onderarm is over een lelijk gezette tattoo heen gezet, maar dat was de hartslag van mijn oudste zoon. Uiteindelijk komt zo’n tattoo (maar dan wel goed gezet) weer terug op een andere plek. Maar eerst even heel veel afvallen 😉
Wat een onzin dat je geen tattoo zou mogen hebben als je moeder bent. Heel eerlijk, ik ben er niet weg van, maar mijn zoon en schoondochter hebben ze ook, hun persoonlijke keuze. Maakt ze niet minder als vader en moeder
Wat een maffe reacties zeg. Ik ben soms best verbaasd dat mensen de vrijheid nemen om zulke dingen tegen iemand te zeggen. Zelf houd ik niet van tattoos maar als iemand dat mooi vindt: prima.
En dan maakt het niet uit of je moeder bent. Hoogstens als je op je voorhoofd Fuck you liet tatoeëren. Dan zou je je idd kunnen afvragen wat voor boodschap je aan je kinderen geeft ; )
Haha ja bij Fuck You zou je je zeker mogen afvragen wat dat voor beeld geeft aan je kinderen. Maar vaak zijn zulke types sowieso al niet heel sterk in het keurig opvoeden van hun kroost vrees ik 😉
Ik vind de meeste tatoeages prachtig. Ik zit altijd van een afstandje te gluren naar wat iemand getatoeëerd heeft. Een tattoo met een verhaal vind ik prachtig maar het hoeft natuurlijk niet.. zolang je er zelf maart blij mee bent. Een moeder met tatoeages waarom niet. Het is je eigen lichaam en je eigen keuze. Je veroordeelt en verlaat je kind er toch later ook niet om als je hij/zij een tatoeage kiest en jij hebt zelf niks?? Ik ga hopelijk eind dit jaar of volgend jaar nog een tatoeage zetten. Wel een met een betekenis de hartslag van mijn dochtertje op de plek waar zij aan haar hartje is geopereerd.. Zij een litteken, mama een tatoeage.
Wat een mooie gedachte. Dat wordt vast een mooie tattoo.
Ik heb de roos op mijn onderarm over een lelijke tattoo laten zetten (coveren), dat was ook een tattoo met de hartslag van Luuk. Uiteindelijk komt zo’n soort tattoo (maar dan wel mooi), weer terug. Ook van Maik heb ik nog een stukje CTG met zijn hartslag, dus daar ga ik iets aparts voor laten ontwerpen 🙂
Ik ben moeder en heb geen tattoo’s, maar het kan me ook echt helemaal niks schelen als andere vaders of moeders wel tattoo’s hebben. Wat een onzin man, dat oordelen. Ik haat het! Ook die steeds weer terug komende vraag ‘maar ben je dan niet bang dat je spijt krijgt’ vind ik irritant. Alsof je daar als eigenaar van de tattoo niet over na hebt gedacht voordat je hem liet zetten, haha.
Och, sommige mensen hebben er ook vast niet over nagedacht. Maar en dan. Dan krijgen ze spijt. Daar gaat die tattoo niet meer van weg hoor 😉 Echt een nutteloze vraag dus haha!
Belachelijk. Ik ben een oma met tattoo’s en dan in de vorm van skulls tot de skyline van Rotterdam en zelfs magere Hein. In totaal zo’n 30 tattoo’s. Mijn zoon is de jongste projectleider ooit een mijn schoondochter assistent chirurgie oncologie. Ik kan jullie vertellen dat mijn kleinzoon het goed heeft en met regels en principes wordt opgevoed. Wel wordt ikzelf altijd met de nek aangekeken en dan vraag ik ook heel direct of ze iets willen weten van me. De meeste mensen kleuren dan rood en zeggen dan beschaamd nee hoor ik keek alleen even. Ik ben trots op elke tattoo die ik heb en nog veel trotser op mijn kleinzoon en dat is voor mij wat telt!
Haha exactly my point! En je bent zo te horen een stoere oma met kinderen die een mooie carrière hebben opgebouwd. Leuk! Ik ben ook zeker trots op elke tattoo die ik heb. En er gaan er in de toekomst zeker nog (veel) meer bij komen. Tegen die tijd went het ook vast dat er zo naar gekeken en over geoordeeld wordt 😉
Wat naar.. zulke reacties! Het is jouw lijf en je mag daarmee helemaal doen wat jij wil, ook als dat betekent dat jij je lijf wilt versieren met een mooie tatoeage. Wat zijn ze mooi gezet, ik hoop dat je er heeel lang plezier van gaat hebben!
Ach ik vind de reacties an sich niet zo naar hoor, het doet me niet zoveel, behalve dan dat ik er verbaast over ben.
Dankjewel voor je compliment! Ik hoop het ook en het gaat vast lukken 🙂
AMEN! Ben ook een moeder met (veel) tattoos. En vind het echt zon onzin? Ik merk het zelf helaas ook. Er heerst nog steeds een taboo rondom tattoos. Dat het aanstoodgevend is, bij het criminele circuit behoort. Op mijn werk bijvoorbeeld en voorsl onder ouderen. Nogmaals ik vind het onzin, ik oordeel ook niet over wat een ander voor kleding aantrekt. Een tattoeage is evengoed een soort kleding. Je kaat ermee zien wie je bent. Een goede moeder die durft uit te komen wat ze mooi vind dus!
Precies! Veel ouderen hebben er inderdaad een mening over. En ergens begrijp ik, zij zijn nog in de tijd opgegroeid waarbij tattoo’s voor zeelui etc waren, maar tegenwoordig heeft bijna iedereen tattoeages. Zelfs die brave mensen waar je het niet van zou verwachten 😉
Wow mooi! Ik ben een bijna-50-jarige moeder mét tattoos en ben er trots op! Laat ze lekker ?
Leuk! En ik laat ze zeker. Ik vind het ook vooral grappig om te zien dat veel mensen ervan schrikken dat ik zo’n mooie roos op mijn arm heb staan 😉 Want wie is er nu bang voor bloemen?!
Ben geen moeder… maar heb een doodshoofd op mijn pols staan. Een suger skull. Ik werk in de zorg. Heb nog nooit een patient gehad of familie van een patient die mij erom veroordeelde. Meestal vragen ze wel waarom ik hem heb laten zetten. Hij heeft geen betekentis voor mij. Maar ik vind de betekenis achter de suger skull mooi. En als ik dat vertel vinden ze dat mooi. Ik vind sowieso dat niemamd zijn tattoos moet verantwoorden. Voor een baan niet…. als moeder niet… niemand niet.
Nee dat ben ik met je eens hoor! Ik werk volledig als zelfstandig ondernemer, dus heb sowieso tegenover niemand verantwoording af te leggen. En ik kan me best voorstellen dat ik als ik zou solliciteren, niet overal aangenomen zal worden. Maar dat is dan hun gemis, ik ben echt geen mindere werknemer dor mijn tattoo’s 🙂
Wat een aparte en belachelijke reacties, zeg. Zelf hen ik veel tattoos (en piercings) en ik heb er serieus, nog nooit negatieve of rare opmerkingen over gehad. Behalve van die onzinnige ‘opmerkingen’ (waar ‘subtiel’ een mening in wordt verwerkt) zoals: “Goh, dat zijn veel tattoos.” Dan zeg ik meestal iets als: “Goh, dat is bruin haar / goh, dat is een grote tas, goh, dat zijn bruine schoenen.” Dan valt het kwartje wel, dat het echt zo’n opmerking is zonder inhoud :). Maar verder… helemaal niets. Ook niet als ik met mijn kinderen loop. Juist meer dat ik complimenten krijg. Dus de ervaring deel ik niet. Maar nogmaals… ik vind ze echt belachelijk. Er is sowieso niets mis met tattoos en ze hoeven ook totaal geen betekenis te hebben. Het goede voorbeeld geven aan kinderen zit hem in opvoeding en je visies. Niet in een plaatje op je lijf (mits je geen kwetsende dingen hebt laten zetten).