Het is alweer een paar maanden geleden dat Huub 1 jaar werd (12 januari). Hoogste tijd dus om eens terug te blikken op het eerste jaar als mama, als mama van Huub. Het meest fantastische ventje wat er bestaat. Want wat ik geleerd heb in dat eerste jaar is dat alle kinderen leuk zijn, maar die van jezelf is de aller leukste, liefste, schattigste, mooiste, knapste van allemaal, maar ook het kind waar je de meeste moeite mee hebt om op te voeden en je het snelste aan ergert. Tsjah, waar je het meeste van houdt daar erger je jezelf ook het snelste aan haha. Gelukkig is dat maar heel af en toe.
Moederschap, het mooiste, maar ook het zwaarste
Als iemand aan mij vraagt wat ik van het moederschap vind, dan zeg ik altijd: “ik vind het moederschap het mooiste, maar ook het zwaarste wat ik ooit heb gedaan”.
Hoe je van je kind houdt en wat je voor je kind voelt is niet te vergelijken met wie of wat dan ook. Het is zo iets heel bijzonders en moois. Voor Huub doe ik alles en laat ik alles vallen. Hij gaat voor op alles en iedereen en als je dat niet begrijpt, jammer dan.
Maar door dit houden van en dit gevoel is het meteen ook het meest zwaarste wat er is. De verantwoordelijkheid die je hebt gekregen en de zorgen die je hebt, vind ik soms overweldigend. Ik vind dit mooi, maar emotioneel soms ook heel zwaar. Gelukkig wordt het steeds makkelijker en gaat het er een soort van bij horen.
Naast het emotionele vind ik het zorgen voor een kind soms ook heel zwaar. Je moet altijd “aan” staan. Je kan niet even verslappen in aandacht en dat is soms heel vermoeiend. Neem daarbij nog een paar slechte nachten, hangdagen of een kind dat ziek is en je kan me opvegen.
Maar dit alles valt is te verwaarlozen als ik naar dat mooie, lieve en vooral blije smoeltje kijk. Want Huub is een heerlijk blij kind! Dus onderga ik alle slechte nachten, hang dagen, het ziek zijn en emotionele rollercoaster met liefde.
Mooiste en zwaarste moment tijdens het eerste jaar als mama
Wat hebben we een hoop meegemaakt in het eerste jaar. Zo veel mooie momenten, maar ook veel zware momenten. Tijd om ze eens op een rijtje te zetten.
Er zijn zo veel mooie momenten geweest. De hele ontdekkingsreis als nieuwe moeder en het leren kennen van je kindje is zo mooi, maar dit waren wel de momenten die me het meest zijn bijgebleven:
- Toen we lekker thuis kwamen na 5 dagen in het ziekenhuis te hebben gelegen. Wat een ontzettend fijn en mooi moment was dat. Lekker thuis, samen met mijn gezinnetje. Huub lekker in zijn eigen huisje, eigen bedje. Bij papa en mama. Eindelijk voor mij ook ruimte voor tranen van geluk.
- De eerste keer dat Huub echt lachte naar ons. Heel cliché, maar wauw wat fantastisch!
- De eerste keer dat Huub echt geluidjes ging maken. Zo lief en gezellig dat gebrabbel. En Huub bleek meteen een lekkere kletskous te zijn, want hij kreeg er geen genoeg van.
- De eerste keer op vakantie als gezin. Toen Huub 10 weken oud was zijn we een lang weekend naar Vlieland gegaan. Wat was dat heerlijk. Even helemaal weg met zijn drietjes. Het waren heerlijk ontspannen dagen. We konden volop van Huub genieten en even bijkomen van alle drukke en emotionele weken.
- ’s Avonds als Mike thuis kwam en hij lekker met Huub op zijn borst op de bank ging liggen. Daar kon ik zo ontzettend van genieten.
- De hele dag lekker met Huub in bed blijven liggen, omdat het buiten koud en regenachtig was. Lekker alleen maar knuffelen. Zo jammer dat hij daar nu geen zin meer in heeft, haha. Er moet gespeeld worden!
- Stoppen met borstvoeding. Wat een rust kwam er toen. Een blije mama en een blije baby! En ook een blije papa, want die werd ook niet blij van al dat gehuil van mij haha. Dit was meteen een van de zwaarste momenten voor mij.
Zwaarste momenten
Ik vind eigenlijk elke dag fantastisch met Huub of klinkt dat heel zoetsappig? Ach, wat kan mij dat schelen. Moeder zijn is gewoon super leuk. Altijd! Maar soms is het ook heel zwaar, heel even maar:
- Als Huub tanden krijgt, hebben we soms wat slechte nachten. Pffff…. dat vind ik best wel zwaar. Hoe doen ouders dat waarvan het kind maanden lang slecht slaapt? De eerste 2 dagen gaat het nog wel, maar de derde dag ben ik echt gesloopt. Gelukkig gaat het daarna meestal beter.
- Hangdagen. Die vind ik echt heel zwaar. De hele dag een jengelend kind aan je been, niks is goed. Ik heb na zo een dag echt even ruimte nodig. Meestal ga ik dan even een half uurtje in bad om op te laden of even naar buiten. Gewoon heel even uitblazen haha en Huub even aan papa laten hangen.
- Altijd overal aan moeten denken. Heb ik zijn drinken, heb ik wat te eten mee, heb ik genoeg luiers erin gestopt en ga zo maar door. Ik heb ook altijd het gevoel dat moeders dit moeten doen. Anders wordt de helft vergeten (sorry vaders, sorry als ik jullie nu te kort doe). Als we een dagje of een weekendje weggaan begint dat meestal heel gestrest voor mij haha. Gelukkig kan ik het al snel weer los laten.
- Een ziek kindje. Zo zielig! Ik vind dat vooral emotioneel zwaar. Ik maak mezelf dan altijd zoveel zorgen om mijn kleine ventje.
- Alle ballen hooghouden. Ik werk 3 dagen per week en dat vind ik soms best zwaar. De dagen dat mijn man en ik allebei werken zijn zo druk. En aan de andere kant zou ik het werken niet willen missen. Ik vind het ook heerlijk om even iets anders te doen dan mama zijn. Dus eigenlijk moet ik niet zeuren.
Ik vond het eerste jaar als mama een enorme rollercoaster van emoties en gevoelens. Wauw, wat is het overweldigend om moeder te worden. Je hebt opeens de verantwoording over een klein mensje, die je groot moet brengen tot een zelfverzekerd, vriendelijk, sociaal, respectvol persoon die blij en gelukkig door het leven gaat. Althans dat vind ik. Een pittige opgave, maar ook een mooie opgave. Een die ik met alle liefde doe!
Ik vind het moederschap steeds makkelijker worden. Ik ken Huub inmiddels door en door en dat maakt me minder onzeker.
Veel mensen zeggen: “het eerste jaar is het zwaarst”. Daar ben ik het niet mee eens. Ik denk dat de eerste twee jaar het zwaarst zijn. Nee, ik denk dat het altijd zwaar zal blijven. In elke fase weer op een andere manier. Maar kom maar op, want het is zo mooi en zo leuk! Ik vind het alleen maar leuker worden.
Hoe ervaren jullie het om mama te zijn? Wat vind je echt het allermooiste en wat het allerzwaarste aan het moederschap?
Comments