Soms lees je een bericht op Twitter wat je ontzettend kan raken. Gisteravond overkwam dat mij. Toen ik het bericht las dat Elara, mooie dochter van Kimberley en Erwin een hartstilstand had gehad en was gereanimeerd, stortte ik eventjes in. Het hield me bezig. Ik stak een kaarsje aan. Met hashtag #lichtjesvoorElara plaatste ik een foto online op Instagram. Ik was niet de enige. Al snel vulde heel Instagram zich met foto’s van kaarsjes en het de tekst die Jentl van Woordkunsten schreef. Zij kon goed verwoorden wat andere mensen even niet konden zeggen. Kimberley en Erwin hadden besloten de beademing te stoppen. Er was teveel beschadigd bij Elara en ze wilden en konden haar niet langer zien lijden.
Gisteravond is de hemel een hele mooie ster rijker geworden. Elara* is in de armen van haar ouders al wiegend overleden. Ze zongen liedjes voor haar en kroelden met haar. Lieve Elara is er niet meer…
15 juni 2013 – 17 december 2014
Lieve Elara, rust zacht. Je hebt genoeg gevochten.
Er zijn zoveel mensen die zeggen dat je via internet geen vriendschappen kunt opbouwen. Dat men alleen de mooie dingen laat zien. Dat je via social media niet het “echte leven” ziet. Eigenlijk weet ik het al een aantal jaar. Maar gisteren werd maar weer duidelijk met hoeveel liefde Elara is omringt. Ook op dat ‘koude social media’. Het voelde als een warm bad, waar iedereen elkaar omarmde. Waar iedereen steun betuigt, maar vooral met heel erg veel respect omging met deze nare situatie.
Dat ‘koude social media’ waar zelfs met zorg werd uitgekeken naar een andere mama die eerder dit jaar haar kind plotseling moest loslaten. Want, dit nieuws zal bij haar wel nog harder aankomen. Het voelt fijn dat ik er naast het ‘echte leven’, nog heel veel lieve vriendinnen, kennissen en contacten heb via het mooie social media. Waar we lief en leed met elkaar delen. Echter kan het leven in mijn ogen niet zijn.
Ik ben dus even stil. Voor het Serious Request geweld losbarst vanavond. Zo tegenstrijdig allemaal. Maar zo gaat het natuurlijk in het leven. We moeten door. Hoe moeilijk ook.
Dikke kus voor de ouders van Elara en voor jou. Omdat je zo’n lieverd bent!
En uiteraard denk ik ook heel erg aan jullie. Ik hoop zo dat alles toch goed komt met je moeder. X
Thanks lieverd!
Ik ben er ook echt helemaal stil van. Vandaag gaat er weer een kaarsje aan.
Prachtig geschreven meis. Ik stortte ook in toen ik het las gisteravond. Het leven is oneerlijk en keihard af en toe. Hier brandt een kaarsje voor die lieve, mooie Elara <3
Het is verschrikkelijk. Maar o, wat zal de hemel blij zijn. Daar vieren ze feest, omdat er een mooi kindje bij gekomen is.
Nog steeds stil van… Mooi hoe social media werkt <3
Ik ben er ook al helemaal van ontdaan sinds gisteren. Had totaal geen contact met de mama van Elara, maar zag haar wel vaak voorbij komen op instagram. Toen ik toevallig iets voorbij zag komen, wist ik meteen dat er iets helemaal fout zat. En ja hoor. Wat kan de wereld soms hard zijn. Ik wens de papa en mama van Elara ontzettend veel sterkte en wijsheid toe.
Mooi geschreven, fijn hoe saamhorig mensen zijn bij dit soort dingen. Steun is het enige wat we als buitenstaanders kunnen geven.
Wat verschrikkelijk!Ik ben er erg door geraakt. Ik denk aan de ouders van dit lieve meisje en wens ze heel veel sterkte! Dikke knuffel ook voor alle andere mama’s.
Wat afschuwelijk voor Kimberley en haar man. En mooi dat er zoveel warmte en steun vanuit Blogland naar hen toe gaan.
Ik was er ook stil van, en nog steeds. Maar hoe mooi dat via social media er zoveel steun hun kant opgaat. Ik wens de papa en mama van Elara heeft veel sterkte en liefde toe.