Het was een rustige week, ik werkte, had wat afspraken en ging lekker veel naar buiten met de kinderen op de droge dagen. Al begint Luuk steeds meer een loopweigeraar te worden. We konden het thuis weer goed maken door te koeijen. Wat dat is, vertel ik je in dit artikel, kijk je mee naar mijn weekoverzicht?
Waar ik vorige week nog problemen had met het oprekken van mijn oor, ging het deze keer wel goed. Met deze spiraal kon ik probleemloos binnen 2 dagen oprekken naar 4 mm. Er komst een steeds grotere tunnel in mijn oor, yes!
Woensdag zou er vanuit de woningbouw een monteur komen om wat leidingen om te leggen in huis. Waar de leiding eerst door de meterkast ging, is deze er nu tegenaan geplakt en gaat ie dwars over het plafond heen. Super lelijk!
En vervolgens werd de isolatie van nog wat buizen in de meterkast opnieuw gedaan. Meneer de bouwvakker “vergat” alleen de boel een beetje af te dekken en vroeg mij of ik deze puinhoop zelf wilde opruimen. Ik heb hem vriendelijk verzocht dit zelf te doen. Of nou ja, volgens mij vroeg ik of het woord ‘schoonmaakster’ op mijn voorhoofd stond getatoeëerd.
10 minuten later had hij de boel toch even schoongemaakt. Dat was maar goed ook, want ik moest heel snel de deur uit voor een afspraak.
Na mijn afspraak haalde ik Luuk op bij opa en oma. Hij was een middagje wezen zwemmen en spelen. Alleen weigerde hij met me mee te lopen naar de auto. We waren hier nog geen eens halverwege. Zucht. Leuk, die peutertijd.
Eenmaal in de auto en in de file naar huis viel hij langzaam in slaap.
Ik ontving nieuwe laarzen! Wat ben ik er blij mee!
Samen met de kinderen was ik aan het knutselen voor Valentijnsdag. Echte peuterkunst dit!
Arme kleine man kreeg tranen in zijn ogen van de wind. En weigerde vervolgens weer te lopen. Ach ja, ik kan het me door die koude wind ook wel voorstellen.
Samen met mijn baby gastkindje maakte ik ook nog een kaartje voor haar ouders. Zo schattig die kleine babyvoetjes.
Ik hield weer eens de wacht op Luuk’s bed tot hij sliep. Hij slaapt de nachten steeds beter door, echt fijn!
De Valentijnspost ging op de bus vrijdag. Ik vind deze ‘kus’ actie van PostNL zo ontzettend leuk!
Een nieuwe truc om Luuk te laten lopen buiten. Op pad met een loopfietsje. Helaas werkte het niet. Hopelijk bevalt zijn Wishbonebike volgende maand beter en komt hij daarop wel goed mee als we naar buiten gaan. Want hij is echt te zwaar om te tillen.
Op zaterdagochtend lekker kleuren. Hij vindt dit zo leuk om te doen. “Koeijen” noemt hij het zelf haha. Hij komt regelmatig vragen of hij mag ‘koeijen”.
Zondag had ik enorm luie dag, terwijl ik wat social media lag te checken op mijn telefoon na een powernap, keek Luuk naar zijn nieuwe favoriet ‘Bob de Bouwer’ op Netflix. Ik kan die film inmiddels niet meer zien, maarja, hij wordt er wel lekker rustig van haha.
Zondag patatdag! En ja, ook met Weight Watchers. Misschien niet heel verstandig, maar wel heel erg lekker.
Lees ook: Weekoverzicht #85
Ah ja, Bob de Bouwer. Het valt me mee dat Bob er al niet meer zo uitziet als in het begin, maar wat is dat stom! Met auto’s die de boel steeds per ongeluk slopen en dat het Bob niks kan schelen. Man zonder ruggengraat :’)
Ik vind je nieuwe laarzen erg leuk! Wat voor merk zijn ze?
Het lijkt me inderdaad best heftig om zo’n ‘zware’ peuter te moeten tillen, maar misschien dat als de zon gaat schijnen Luuk ook weer meer gaat lopen. En groot gelijk dat je een patatje neemt, het moet af en toe kunnen!
Lastig als kids niet willen lopen… tillen is op een gegeven moment ook niet zo makkelijk meer!
De laarzen zijn erg leuk!
Gaatjes oprekken… brrr, moet er niet aan denken. Fijn dat het gelukt is 😉
Mag ik je een tip geven over oren oprekken? Ga niet te snel, ook al denk je dat het gaat. Ik heb zelf mijn oren opgerekt naar 10mm en ben veel te snel gegaan, met als gevolg een blowout een huidflapje achter het oor. Ik bedoel dit niet vervelend, wil je alleen waarschuwen.
Verder leuk dagboek.
Die gevaren ken ik en ik ga absoluut niet te snel. De overgang van 3 naar 4mm is bij de meeste mensen niet te doen. Daarom heb ik ervoor gekozen het met een tussenstapje te doen. Dus niets geks aan! 🙂