Een puber schaamt zich voor zijn ouders. Dat schijnt zo te horen. Dansende ouders schijnen ze het allerergste te vinden. Opeens willen ze ook bepaalde dingen niet meer doen. Mijn pubers zijn niet anders dan anderen, en ook zij schamen zich voor hun vader en moeder. Ze vinden sommige dingen erg genant.
Op school mijn puber een kus geven, dat kan natuurlijk echt niet. Ouders die elkaar zoenen evenmin. En als ik met vrienden of vriendinnen van mijn pubers praat, dan moet ik vooral heel erg normaal doen. Maar ja, wat is normaal? Ik vind het leuk om de grens op te zoeken tussen normaal en niet normaal. Ik ga ze natuurlijk niet voor schut zetten, allesbehalve, maar een beetje plagen vind ik wel leuk. Mijn pubers vinden dat juist niet leuk. “Oh mam, gênant, gênant,” hoor ik bijvoorbeeld als ik hard en lang toeter naar een vriend die we voorbij rijden. Of: “Doe normaal mam, doe normaal!” als ik een vriend van hen luidruchtig verwelkom bij ons thuis. “Ik schaam me rot als je zo doet mam!” Toen de oudste jarig was kreeg ik zelfs een kledingvoorschrift. Hij zei dat ik mijn hoge hakken echt niet aan hoefde te doen en ook geen sjiek jurkje. Het was immers maar gewoon een verjaardag. Ik heb die hakken overigens wel gewoon gedragen. Met een casual jurkje, dat dan weer wel.
Ik kan me herinneren dat mijn vader precies hetzelfde deed bij ons. We woonden een flink stuk buiten de bebouwde kom. Als het eens hard sneeuwde dan bracht ons pap, zoals we dat hier in Brabant noemen, ons met de auto naar school. Dat was super aardig natuurlijk. Dat hij vervolgens ging slippen op de parkeerplaats en daarmee voor mijn gevoel ons ontiegelijk voor schut zette, dat was gênant! Als hij mij en mijn broertjes voorbij reed met de auto terwijl wij fietsten, dan toeterde hij vanaf hij ons zag, tot we stipjes waren in de horizon. En natuurlijk hoorde daar ook uitgebreid zwaaien bij. Om je rot te schamen.
Maar die schaamte voor het gedrag van mijn ouders is over gegaan. Ik neem aan dat dit ook voor mijn kinderen naar ons toe geldt. Dat hoop ik tenminste. Meestal schijnt dat zo te zijn als ze een jaar of vijftien zijn las ik pas in een artikel. Het einde is in zicht. Want ondanks mijn stoere gedrag naar hen, moet ik toegeven dat het soms niet echt lekker voelt, het commentaar van mijn twee pubers.
Comments