Het was me het weekje wel. Afgelopen week had veel (heel veel!) onverwachte wendingen. Familie aangelegenheden waren het vooral, waardoor alle (deels) plannen in duigen vielen. Maar goed, alles komt uiteindelijk ook wel weer goed.
Maandag
We starten de week met een schooldag voor Luuk. Maik is ’s morgens niet de vrolijkste, maar vindt het fietsritje naar en van school wel heel erg leuk. We maken dus een extra rondje om gelijk wat zonnestralen op te pikken. Wat een heerlijk weer!
Het is nog net te fris om zonder jas op het balkon te spelen, maar terwijl Maik geniet van een koekje en zelf vraagt of hij in de kinderstoel mag zitten, ruim ik het balkon op.
Maik geniet volop van het buiten zijn.
Als snack eet Maik de wortel knabbels van Goodies. Die vindt hij heerlijk, zoals je kunt zien.
Dinsdag
Het is mijn werkdag, dus Maik gaat naar het kinderdagverblijf en Luuk naar school. Op het moment dat ik de deur uit wil lopen, besef ik me dat ik Maik met mijn sleutels heb laten spelen de middag ervoor. En ze zijn spoorloos. Helemaal nergens te vinden. Shit!! Ik bel Joost en vraag of hij enig idee heeft waar de sleutels zijn. In plaats van naar school te fietsen, pak ik dus de auto en rijd daarna door naar Utrecht om Joost’s sleutels op te halen. Dan kan ik in elk geval naar binnen om te werken. Maar zo was de halve ochtend inmiddels al voorbij voor ik eindelijk wat gedaan had.
De sleutels hebben we trouwens niet meer teruggevonden. Ik vrees dat hij ze in een vuilniszak gegooid heeft, die ik bij me had om de rommelkamer op te ruimen. Oeps!
Woensdag
Op woensdagochtend besluit ik Luuk thuis te houden en de kinderen mee te nemen naar de dierentuin. Luuk vindt het nog steeds moeilijk zijn draai te vinden op school en zo kan hij even bijtanken en kunnen we toch genieten van het mooie weer. Mijn moeder gaat gezellig mee.
Een jaar geleden had ik je hard uitgelachen als je me had verteld dat ik in de dierentuin met gemak met Luuk mee klim en van de glijbanen ga. Maar het is echt zo, ik voel me zoveel beter nu ik veel gewicht kwijt ben, dat ik Maik bij mijn moeder laat en met Luuk samen over het berenverblijf klim.
Luuk vindt het natuurlijk helemaal geweldig!
De olifanten genieten ook van het weer! En ik heb nu eindelijk de twee kleine olifantjes samen gezien. Ik was al een tijdje niet geweest… Oeps!
Maik genoot enorm van het bekijken van alle dieren. Luuk wilde het liefst direct naar de speeltuin.
Na een warm bezoek aan de dierentuin, aten we thuis een boterhammetje en ging deze kleine man lekker slapen. 
Om daarna nog even volop met Sjef te knuffelen. Die twee zijn zo gek op elkaar!
We eten zelf belegde pizza’s met als bodem de Magioni bloemkool bodem. Zo lekker! We hadden een pizza met mozzarella, kaas en ham en we maakten ook nog een tonijn pizza.
Vlak daarna vertrok ik samen met mijn moeder naar Kinepolis Jaarbeurs voor de Ladiesnight van de Matchmaker. Een leuke film, maar wat mij betreft niet de moeite om in de bioscoop te bekijken. Thuis op de bank met een wijntje en een chippie is een beter plan! Maar we hebben ons prima vermaakt.
Na nog een laatste rondje met het hondje, ga ik lekker slapen.
Donderdag
Opnieuw een werkdag op de planning. Ik breng Maik naar het kdv, Luuk naar school en start mijn laptop op om aan de slag te gaan. Maar dan gaat de telefoon. De bloeduitslagen van mijn moeder zijn niet goed en ze wordt de volgende ochtend met spoed in het ziekenhuis verwacht. Goed dat er iets gevonden is, maar het schopt alle plannen voor de vrijdag wel in de war. Ik probeer het een en ander te regelen en kan me vervolgens niet meer concentreren op mijn werk. Na weinig gedaan te hebben, haal ik Luuk halverwege de middag van school en gaan we nog even genieten van de zon en eten even later thuis een lekker ijsje.
Om te zorgen dat ik met mijn moeder mee kan naar het ziekenhuis op vrijdag, zal Joost Luuk naar school brengen. Hij heeft alleen nog nooit met twee kinderen gefietst, dus dat oefenen we na het eten nog even. En dat gaat uiteraard heel goed. Er waren 3 mannen op 1 fiets enorm aan het genieten van dit fietsttochtje 😉
Na nog heel wat knuffels en een flesje melk, gaat Maik lekker slapen en ook Luuk valt al snel in slaap. Ik probeer nog wat te werken, terwijl Joost gaat sporten.
Vrijdag
Na een lange ziekenhuisochtend, blijkt het meest gunstige aan de hand te zijn bij mijn moeder. Er zitten nog wat galstenen, die zorgen voor ontstoken galwegen en die stenen moeten eruit, de wegen vrijgemaakt worden en dat staat voor komende week op de planning. Met een stuk minder spanning, gaan we rond lunchtijd weer naar huis. Ik besluit nog even wat boodschappen te doen en beland in een kledingwinkel waar ik veel te grote kleding aan het passen was. Nadat de verkoopster me heeft geholpen liep ik met een compleet nieuwe outfit weer naar buiten. Een broek in maat 42 (!) en een leuk shirtje erop om ’s avonds mee uit te kunnen gaan. Onze stapavond staat al sinds kerst gepland en we kijken er allemaal enorm naar uit.
Aan het eind van de middag komt mijn moeder naar ons toe, om op de kinderen te passen en Joost en ik lopen richting de bushalte om naar Utrecht te vertrekken als ineens de telefoon gaat.
Mijn zus, Kim, belt in tranen op en vertelt dat ze haar lieve hond Cooper dood heeft aangetroffen thuis. Totaal onverwachts. Wat een enorme klap! We aarzelen geen moment, draaien ons om, brengen mijn moeder op de hoogte en ik pak de autosleutels. Op naar Amersfoort om haar tot steun te zijn en nog wat te helpen waar nodig. Omdat we met zijn allen een avondje uit zouden gaan, veranderen de plannen. We nemen mijn andere zus mee en verkopen op de valreep de twee concertkaartjes die over blijven.
Met een ietwat gemengd gevoel, komen we vlak voor start van het optreden aan in Tivoli Ronda. Memphis Maniacs is ontzettend leuk om naar te luisteren en ook om op het podium te zien staan. We genieten toch voor zo ver het lukt en na het concert vertrekt Joost naar huis om mijn moeder af te lossen en ik en m’n zus en haar vriend blijven nog de halve nacht door feesten op het Single feestje. Gezellig!
Zaterdag
Uiteindelijk ben ik die nacht om half 4 thuisgekomen, voor ik sliep was het half 5. Ik kon gelukkig uitslapen, maar dit lukte niet echt. Na 4 uurtjes werd ik alweer wakker. En terwijl ik daar een aantal jaar geleden prima tegen kon, is dat nu toch wel anders. Ik besluit aan het werk te gaan, maar m’n ogen vallen af en toe dicht. Als we na het avondeten de kinderen naar bed brengen, stort ik op mijn bed en val in slaap. Dit was totaal niet de bedoeling, maar het kwam niet heel verkeerd uit, aangezien mijn telefoon halverwege de nacht ging. Mijn moeder werd toch weer ziek en moest naar de eerste hulp.
Zondag
Na een halve nacht in het ziekenhuis, wordt mijn moeder opgenomen en vertrek ik weer naar huis. Nog even een paar uurtjes slaap pakken en Sjef doet gezellig met me mee.
’s Middags wordt mijn moeder toch met spoed geopereerd en rij ik nog een keer heen en weer naar het ziekenhuis. Van werken is dus weinig terecht gekomen op deze manier, maar goed. Soms is het even niet anders. Dat lost zich vast op de een of andere manier wel op de komende dagen.
Ik zorg dat ik op tijd terug ben voor het eten en maak daarna nog wat snapchat foto’s samen met Luuk. Dat vindt hij zo leuk! Uiteindelijk valt hij in slaap en kan ik toch nog wat werken.
Ik hoop dat komende week een heel stuk rustiger zal zijn. Maar dat kan na afgelopen week bijna niet anders 😉
Lees ook: Weekoverzicht #178
wat een hectische week. Beterschap voor je moeder.
Mooie prestatie hoor, broek in maat 42, geen foto om te showen?
Jeetje wat heftig van je moeder en sowieso van de week. Veel beterschap voor je moeder en sterkte voor jullie allemaal. Want dit gaat je niet in de koude kleren zitten. Knuffel!