De hele week ben je ziek geweest, koorts, moe, huilerig, buikpijn. Je zat niet lekker in je vel en dat hebben we gemerkt. We hebben wel eens gezelligere dagen gehad. De thuiskapper kwam wel langs en omdat we daar toch de deur niet voor uit hoefden, dacht ik dat het een goed idee was haar gewoon te laten komen, mijn eigen haar moest immers ook geknipt worden. En jij was ook wel weer toe aan een kort koppie.
We hebben het geweten dat je ziek was. Van begin tot eind heb je geschreeuwd en gehuild, de kapster heeft, terwijl jij flink met je hoofd bewoog, toch je haren kortgewiekt. En inmiddels ben je er trots op. “Luukje heeft mooie haren.” Dat heb je zeker vent. En hopelijk gaat het de volgende keer zonder tranen, want stiekem vindt je het gekriebel aan je haar normaal gesproken best wel lekker!
En op de foto gaan vind je vanaf dit weekend ook weer leuk. Je bent opgeknapt! En kijkt maar al te graag op een zogenaamd verontwaardigde manier de camera in. Kleine boef!
Dit is foto 17 van het Living Arrows project dit jaar. Wil je er meer over lezen? Dat kan hier!
Doe je ook mee met het delen van een foto van je kind(eren) 1 keer per week, 52 weken weken lang? Post een foto op social media met de hashtag #LivingArrowsNL en ik kom de foto zeker bekijken!
ahhh ondeugend koppie. Fijn dat je weer beter bent! -x-