Sinds ik een jaar geleden mijn angst heb overwonnen en weer naar de tandarts ga, heb ik er al 6 afspraken op zitten. Achterstallig onderhoud zullen we het maar noemen. Maar nu alles weer in orde is, is het ook belangrijk dit bij te houden. En ga ik dus gezellig mee naar de familie afspraken. Afgelopen week gingen we samen naar de tandarts. Een plek waar de jongens gelukkig helemaal geen angst kennen.
Een jaar geleden ging Luuk voor het laatst naar de tandarts. Hij was op dat moment 2,5 jaar en ging al keurig met zijn mond open liggen. De tandarts vond het er op zich prima uit zien, maar hij moest wel echt van zijn speen af, want het was goed aan de vorm van zijn gebit te zien dat hij die speen toch wel erg fijn vond. Het doorzetten duurde even, maar sinds de kerstvakantie is Luuk toch echt volledig van de speen af.
Wij zagen al verschil in zijn gebit. Maar waren toch benieuwd of de tandarts dit ook zou zien. We kregen nu te horen dat er helemaal niet meer te zien is dat hij ooit een speen gebruikt heeft. Fijn! Ook was er goed gepoetst en zag het er allemaal goed uit. Heel fijn! Maik is nog te jong om op de tandarts stoel te liggen, maar ging wel mee naar binnen en keek vol interesse mee. Hopelijk gaat hij daardoor wennen aan wat er gebeurd daar en over een jaar zelf ook zijn tanden alvast laten tellen. Hoe eerder hoe beter, ik wil echt voorkomen dat de jongens mijn angst overnemen. En ik ga zelf ook rustiger naar de afspraken als zij erbij zijn haha.
Dit is foto 40 van het Living Arrows project dit jaar. Wil je er meer over lezen? Dat kan hier!
Doe je ook mee met het delen van een foto van je kind(eren) 1 keer per week, 52 weken weken lang? Post een foto op social media met de hashtag #LivingArrowsNL en ik kom de foto zeker bekijken!
Wat fijn dat je het helemaal niet meer kan zien! Ik neem fay de volgende keer ook mee want bij haar is het ook alweer een jaar geleden..
Een paar maanden terug zijn wij eindelijk weer eens naar de tandarts gegaan. Voor onze knul van 2 jaar was het nog veel te spannend en durft hij nog echt niet met grote open mond te liggen. Hopelijk durft hij volgende keer wel en krijgen we net zulk mooi nieuws te horen, want wij hebben ook pas na ruim twee jaar afscheid genomen van de speen.