In mijn zomer-serie over natuurlijk ouderschap, vertel ik hoe wij omgaan met de 7 B’s welke bij het natuurlijk ouderschap horen. In de introductieblog kun je lezen waar deze B’s voor staan. Elke woensdag behandel ik 1 van de B’s en schrijf over hoe wij het ervaren of zelfs toepassen in de opvoeding van Luuk. Vandaag gaat het over de 4e B. Bedding close to baby. Houd je baby bij je. Ook ‘s nachts. Laat hem bij je op de slaapkamer slapen. Bij jou in bed, in een co-sleeper aan de bed vast of in een wiegje naast je bed. Geloof me, als je beter wilt slapen is dit de oplossing!
Samen in dezelfde kamer slapen was voor ons een logische keuze. Persoonlijk had ik er niet aan moeten denken om Luuk al vanaf dag 1 in zijn eigen kamertje te moeten laten slapen. Er stond wel al een ledikant in zijn kamer, maar deze heeft de eerste periode vooral als bed voor al zijn knuffels gediend. Naast ons bed stond een wieg, welke door mijn moeder opnieuw is bekleed en waar Luuk de eerste periode heerlijk in heeft liggen slapen.
Heerlijk vond ik het, die kleine slaapgeluidjes van mijn eigen baby naast me. Als hij alleen al begon met wakker worden, reageerde ik en gaf hem wat hij nodig had (meestal de borst, want ik gaf nog borstvoeding). In de kraamweek zaten we in een caravan omdat onze woning gerenoveerd werd. Bij gebrek aan een ledikant/wieg, sliep Luuk aan ons voeteneinde voor het bed in de kinderwagen. Dichterbij kon hij niet liggen. De eerste helft van de nacht ging dat nog wel goed, maar na de eerste nachtvoeding moest en zou hij bij ons liggen, anders kregen we hem niet stil. Niet gek natuurlijk, hij had ruim 8 maanden in mijn buik vertoefd en lag ineens helemaal alleen in zo’n kinderwagenbak die, ook al hadden we deze al 7 maanden thuis staan, natuurlijk helemaal niet naar ons rook en veel te afstandelijk was. Vanaf de eerste nacht thuis werd het dus een gewoonte om, als Luuk wakker werd en niet meer wilde slapen na een voeding, het voedingskussen dicht te knopen en tussen onze kussens in te leggen. Op die manier konden we Luuk aanraken en pakten we alle 3 voldoende rust.
Luuk lag altijd met zijn eigen dekentje over zich heen en ik trok ons dekbed sowieso niet voorbij mijn schouders. Heerlijk vond ik het, om wakker te worden en recht in zo’n slapend babygezichtje te kijken. En aan de tevreden geluidjes die uit Luuk kwamen te horen, vond hij het net zo fijn. Al snel kwam Luuk na zijn nachtvoeding standaard in mijn armen slapen. Weg met dat voedingskussen, hallo huid op huidcontact, hallo samen slapen. Ook nadat ik besloot te stoppen met het geven van borstvoeding sliepen Luuk en ik nog samen. Even was ik bang dat het namelijk afgelopen zou zijn als ik uit bed zou moeten om de voeding klaar te maken, maar eigenlijk heb ik de flesvoeding net zo gegeven als de borstvoeding. Voeden op verzoek en lekker liggend samen, terwijl we contact maken door elkaar aan te raken en aan te kijken. Na de voeding vielen we standaard samen in slaap.
Op het moment dat Luuk niet meer perse bij ons op bed wilde slapen, sliep ik in eerste instantie slechter dan wanneer hij bij ons in bed sliep. Op de een of andere manier was ik zo gefocust op alle geluidjes die hij maakte als hij in de wieg naast ons sliep dat ik veel lichter sliep dan wanneer hij lekker tegen me aan lag. Ik ben er uiteindelijk wel aan gewend geraakt hoor. Ik kon me dan ook absoluut niets voorstellen bij opmerkingen als dat sommige moeders niet goed kunnen slapen met hun kind in dezelfde ruimte. Ik vond het heerlijk!
Wat zijn de voordelen van samen slapen?
- Het is natuurlijk. Dieren slapen ook samen met hun kind
- De band tussen ouder en kind wordt sterker
- De moeder slaapt beter door het vertrouwen in dat ze alles kan horen en voelen wat de baby doet
- Als je borstvoeding geeft, hoef je niet uit bed voor een voeding, maar kun je allebei lekker doorslapen
- De baby slaapt beter en voelt zich niet alleen, want de baby heeft immers 9 maanden lang jouw hartslag van dichtbij gehoord
Natuurlijk zijn er ook nadelen, zo zijn er mensen die beweren dat je op je kind kunt gaan liggen als moeder zijnde. Maar ik ben daar zelf nooit bang voor geweest. Ik was heel alert, maar sliep wel heel goed. Bij elke beweging werd ik een klein beetje wakker, maar sliep dan al gauw weer verder. Misschien is het een voordeel dat ik een makkelijke slaper ben.
Na ongeveer 3 maanden groeide Luuk bijna de wieg uit, we hadden nog wel een grote wieg gekocht! Toen moesten we kiezen, zetten we het ledikant in de slaapkamer, of gaat Luuk in de babykamer slapen? Joost vond het prettiger om Luuk in de babykamer te laten slapen, maar vond het ook prima als Luuk vanaf halverwege de nacht bij ons zou liggen. Toch is dit nooit nodig geweest. Vanaf het moment dat Luuk in zijn eigen kamer is gaan slapen, is hij door gaan slapen. Sindsdien is hij ’s nachts nooit meer wakker geworden om vervolgens bij ons verder te slapen en hij werd ’s morgens niet meer wakker van Joost die naar zijn werk ging.
Conclusie
Het samen slapen was heel fijn. Op die manier heb ik heel snel geleerd welke verschillende huiltjes Luuk had en wat die huiltjes betekenden. Ik hoorde, of voelde hem ademen en daardoor was ik rustiger. In de eerste week dat Luuk er was ben ik ’s nachts wel eens overeind gevlogen om te voelen of Luuk het nog wel deed, aangezien hij langer dan 3 uur achtereen sliep haha. Het samen slapen gaf dus veel rust, daarbij was het heel fijn om samen wakker te worden en nog lekker een poosje op bed te liggen. Elkaar aankijken, elkaar aanraken, naar elkaar luisteren. Volgens mij is er geen betere manier om elkaar te leren kennen als moeder en kind zijnde.
Wel blijkt nu dat het co-sleepen voor ons nu niet meer zou werken. We slapen alle drie super sinds Luuk in zijn eigen kamer slaapt. De babyfoon staat naast mijn bed, dus ik hoor nog steeds ieder geluidje en als ik goed luister hoor ik hem ook ademen. Luuk wordt niet meer wakker van Joost die naar zijn werk gaat en wij kunnen als we willen ’s avonds gewoon lekker op bed tv kijken zonder bang te zijn Luuk wakker te maken. Maar die eerste maanden samen in de slaapkamer had ik absoluut niet willen missen.
Heb jij samen geslapen met je baby? En doe je het nog steeds?
En als je nog geen kind hebt, zou samen slapen iets voor jou zijn?
Lees hier mijn introductieblog over natuurlijk ouderschap
Lees hier over de 1e B: Birth Bonding
Lees hier over de 2e B: Breastfeeding
Lees hier over de 3e B: Babywearing
Ik vond het ook heerlijk om mijn dochter op mijn eigen kamer te hebben in de wieg en heb dit volgehouden tot ze echt niet meer in de wieg paste.. Tranen met tuiten (bij mij!) toen ze naar haar eigen kamer ging, maar dat ging prima vanaf de eerste nacht.
Mocht er ooit nog een kindje komen, dan zou ik in eerste instantie al een grotere wieg kopen, dat hij/zij langer bij ons kan blijven liggen.
Oh ja herkenbaar. Ik voelde me heel kaal toen Luuk in zijn eigen kamer ging slapen. Maar ik had er veel meer last van dan hij.
Luuk groeide helaas al heel snel uit de (grote) wieg. Maar wie weet groeit een volgend kindje minder snel 😉
Sam heeft bijna tot zijn eerste verjaardag op onze kamer geslapen. Toen de wieg niet meer paste, heb ik zijn ledikant naast ons bed gezet. Tegenwoordig slaapt hij een enkele keer bij ons als hij bijvoorbeeld ziekjes is. Ik vond het ook heerlijk al vond ik het ook wel weer prettig toen hij naar zijn eigen kamer ging.
Wat mij betreft had Luuk absoluut nog wel een poosje in zijn ledikant naast ons mogen slapen, maar Joost vond het geen strak plan en uiteindelijk is dit ook prima. We slapen alle 3 nog beter dan toen we samen sliepen, dus het is goed zo 🙂
Ons verhaal is aardig vergelijkbaar. Al vond ik samen in bed slapen wel wat eng. In zijn eigen kamertje sliep hij wel beter uiteindelijk, ook na drie maanden. Nu hij wat ouder is slapen we ’s morgens nog wel eens samen uit in bed. Heerlijk en gezellig!
Het samen in bed slapen vond ik in het begin ook wat eng, daarom heeft hij in het begin op het voedingskussen gelegen, maar op een gegeven moment werd hij beweeglijker, dus was het helemaal niet zo veilig meer op dat kussen 😉
wij nemen Vesper mee naar onze kamer, daar staat haar bedje. ’s Nachts slaapt ze in haar bedje bij ons op de kamer en ’s morgens na haar eerste voeding neem ik ze bij mij in bed…
Lekker toch 🙂 Zo deden wij het dus ook 🙂
Wij kiezen er straks ook voor om in de begin periode onze kleine bij ons op de kamer te laten slapen. De verwachting is namelijk dat ik de eerste weken moeite zal hebben met traplopen en aangezien de baby kamer op de verbouwde zolder word gemaakt is dat niet heel handig.
Daarna zien we wel hoe het gaat lopen en wat we fijn vinden het wordt toch ontdekken aangezien het de eerste is.
Ja, ik spreek inmiddels uit ervaring dat de dingen toch niet gaan zoals je ze van te voren bedenkt haha!
Ik ben er absoluut voor dat iedereen zelf moet kiezen wat hij/zij prettig vind.
Wij hebben ervoor gekozen om de kinderen gelijk in hun eigen bedje te laten slapen. Op deze manier had ik juist meer rust. Ik kon geen oog dicht doen met die kleintjes op de kamer. Juist door alle geluidjes.
Dat de band tussen moeder en kind sterker wordt door het samen slapen vind ik onzin. Ik heb een super sterke band met beide kinderen dat heeft echt niks met slapen te maken.
Nogmaals. Ieder zijn eigen keus 😉
Oh maar ik zeg ook helemaal niet dat kinderen die op hun eigen kamer slapen geen goede band hebben met hun moeder, dat heb je dan verkeerd begrepen denk ik.
Ik ben er zelf wel van overtuigd dat de band sterker is. Maargoed, ik heb geen vergelijkingsmateriaal 🙂
En inderdaad, ieder zijn eigen keus. Dat is nu juist zo fijn aan dat iedereen anders is 🙂
Wij hebben ook een wiegje gekregen die de eerste periode bij ons op de slaapkamer staat. Het lijkt me wel fijn als hij na een poosje in zijn ledikantje gaat slapen op zijn eigen kamertje maar wie weer verandert mijn gedachten daarover wel als hij eenmaal geboren is!
Heerlijk hoor! Ik vind het ook zo gezellig, zo’n wiegje. Hij staat nog steeds naast ons bed, vind het zo jammer om hem weg te halen 😉
En je weet van te voren toch niet helemaal hoe het gaat lopen 🙂
Ik ben je blog via instagram tegen gekomen, reuzeleuk! Mijn zoontje is 7.5 maand en slaapt het eerste deel van de macht in zijn ledikantje die tegen ons bed aan staat. Meestal als hij voor zijn nachtvoeding komt til ik hem over en slapen we samen heerlijk verder. En ik en mijn man genieten er intens van. We hebben nog niet besloten wanneer hij naar zijn eigen kamertje gaat. Zolang er nachtvoedingen zijn maak ik het mezelf zo makkelijk mogelijk haha.