Twee weken geleden kwam mijn introductie blog over natuurlijk ouderschap online. En omdat ik graag wat uitgebreider in wil gaan op de “7 B’s” heb ik besloten elke woensdag een blog online te laten komen en zo een zomer blog serie online te zetten over mijn idee en ervaring over het natuurlijk ouderschap.
Vandaag gaat het over de eerste B. Birth Bonding. Dit houdt het volgende in; Zorgen voor een fijne zwangerschap, binding met je kindje in de buik en een zachte geboorte. De eerste uren na de geboorte houd je je kindje zoveel mogelijk bij je zodat jullie goed met elkaar kunnen binden.
Birth Bonding
Echt een fijne zwangerschap heb ik niet gehad, zoals jullie wel hebben kunnen lezen in onder andere deze blog. Maar ik ben wel dagelijks heel bewust geweest van de baby in mijn buik en heb er op vaste momenten op de dag de tijd voor genomen om contact te maken. Aan het eind van de zwangerschap voelde ik Luuk vaker niet dan wel, waardoor ik regelmatig aan de CTG geslingerd werd om te controleren of alles nog wel goed ging daarbinnen. Ik was er van overtuigd dat ik de bevalling als iets geweldigs zou ervaren. Ik was ook totaal niet bang voor wat er zou gebeuren, liet alles maar een beetje over me heen komen en maakte me al helemaal niet druk over alles wat er mis zou kunnen gaan.
En toen was het zo ver. Op 20 maart ging de telefoon om 17:00u. “Hallo mevrouw S. u heeft, zoals wij al dachten, inderdaad een zwangerschapsvergiftiging. Wij verzoeken u nu direct naar het ziekenhuis te komen voor opname en u wordt morgenochtend vroeg ingeleid”. In overleg met de arts mocht ik nog even lekker eten thuis (lekkere vette pasta met heel veel zalm, yum!) om aan het begin van de avond richting ziekenhuis te vertrekken, waar ik zoals beloofd, de volgende ochtend direct werd ingeleid. De bevalling duurde lang, was erg pittig en ik was helemaal uitgeput op het moment dat de persweeën zich aandienden. Er werd nog even een echo apparaat op mijn buik gedrukt waarmee de verloskundige tot de ontdekking komt dat Luuk zich had omgedraaid, hij was gaan sterrenkijken, dus het was niet verstandig al te gaan persen. Puffen dus en vooral niet toegeven aan die verschrikkelijke drang down under. 2 uur lang. Gesmeekt heb ik, of ik mocht persen. En uiteindelijk mocht het. Het allerlaatste beetje energie wat ik achterin mijn kleine teen nog kon vinden heb ik ingezet om Luuk er zelfstandig uit te krijgen, dat had die verloskundige mooi niet gedacht, net als de gyneacoloog die de OK al aan het klaarmaken was…
En dan wordt er zo’n klein warm mannetje op je borst gelegd. De birth bonding kon echt beginnen, want van een zachte geboorte was absoluut geen sprake.. Maar ik had eigenlijk de energie niet eens om Luuk te bekijken. Ik heb geen traan gelaten, ik kon niet meer, ik was helemaal op. Maar ik heb ruim 3 kwartier met Luuk bloot op mijn blote borst gelegen. Hij ontdekte mij en ik hem en wat was dat ondanks de vermoeidheid fijn. En zo bleven we dat doen, Joost heeft geholpen met Luuk aan te kleden, terwijl ik toe keek met een beschuit met muisjes. Luuk is geen seconde van mijn kamer weggeweest. Joost bleef bij Luuk, terwijl ik onder de douche werd gezet door de verpleegkundige en met Luuk in mijn armen werd ik naar een andere kamer in het ziekenhuis gereden.
Luuk is ook de dagen daarna niet van mijn zijde geweken. Ik zorgde ervoor dat er iemand bij hem was als ik naar het toilet moest, (was ik ff blij met die katheter de eerste 24 uur!), of ging douchen of ik nam hem mee met ziekenhuiswieg en al…. En zo bleven we bij elkaar de eerste week. En eigenlijk zijn we nog steeds zoveel bij elkaar, tot grote vreugde van ons allebei!
Dus, wat vind ik van birth bonding? Het hebben van een goede zwangerschap en een zachte bevalling heb je niet altijd zelf in de hand. Vaker niet dan wel zelfs, denk ik. Of ik moet gewoon pech gehad hebben… Maar het huid op huid contact, het voelen aan elkaar, het ruiken aan elkaar en het samen zijn in vooral het eerste uur na de bevalling was fantastisch en dat zou ik nooit anders willen. Nu heb je natuurlijk de kans op een keizersnede, maar er wordt in steeds meer ziekenhuizen gedaan aan “natuurlijke keizersnedes” en dat zou zeker iets zijn waar ik veel voor over zou hebben mocht een eventuele volgende zwangerschap op een keizersnede neerkomen. Luuk en ik hebben een hele sterke band en ik ben ervan overtuigd dat dit deels te maken heeft met hoe wij onze eerste uren samen hebben beleefd.
Hoe denk jij over birth bonding? En als je al een kind hebt, hoe heb jij het eerste uur na je bevalling beleefd?
Wat heb je de bevalling op een mooie manier beschreven zonder al teveel poespas. Fijn dat het je zo zelf gelukt is. Hier ook met een katheter gezeten, vond het een verschrikking. Was gewoon geen goede houding nee te vinden.
Dank je 🙂 Ik hoop dat juist zwangeren zich hierdoor beseffen dat Birth Bonding zo belangrijk is, dus dan is het niet nodig ze bang te maken met mijn heftige bevalling 😉
Ik was ook niet echt blij met de katheter, maar had 3 liter vocht naar binnen gepompt gekregen tijdens de bevalling, dat moest er ook weer uit, net als al die andere liters vocht die ik al vast hield, dus ik was blij dat ik dat er niet allemaal zelfstandig hoefde uit te plassen 😉 Maar heb er naderhand veel last van gehad, pff..
Hier ook een katheter gehad een paar dagen. Rot ding.
Ik heb een spoedkeizersnede gehad en kreeg wel de natuurlijke, maar omdat t met mij heel slecht ging en Fay te groot was voor haar termijn werd ze alsnog bij me weggehaald nadat ik gehecht was. Ik heb er toen weinig van meegekregen en de uren erna ook.. Ik besefte me niets meer.. Beschuit met muisjes heb ik pas gegeten toen Fay een maand was zelfs…
Ben wel pro hoor, alleen t is anders gelopen bij mij!
Met complicaties kan ik me voorstellen dat het lastig is, die birth bonding. Ik hoop dat ik dat nooit zo hoef mee te maken, je kunt er dan maar weinig aan doen.
Wat een verhaal meid! Ik ben met koorts bevallen en was tijdens de bevalling ook bijna in slaap gevallen telkens tot die heftige wee weer kwam van oh, ik moe nu maar het gat niet meer. Ik kreeg bijna een keizersnee. Laatste hulpmiddel: vacuümpomp en een knip. Ik blijk ook scheve bekken te hebben… Na de bevalling leek ik een soort van high. Ik was niet helemaal bij (meer dan een week) Leek ook wel een beetje door die ruggenprik te zijn gekomen en kreeg een enorme dip van hoge bloeddruk naar een lage en heb slechte kraamdagen gehad. Moest ook nog een paar dagen blijven in het ziekenhuis maar thuis ging het net zo mis. Mijn moeder zag dat en dacht dat ik postnatale depressie had. Is bijna een jaar geleden toevallig hihi volgende week woensdag is ze jarig en wordt ze 1!!
Mooi geschreven. Jou laatste weken voor de bevalling waren inderdaad geen pretje zeg. Volgde alles op IG en het schoot allemaal niet op. Wel super fijn, nadat Luuk er eenmaal was dat jullie veel met hem samen konden zijn. Inderdaad heel belangrijk, hoe heftig de bevalling ook is dat dit gebeurd.