Iemand in de ogen kijken doen we vaker dan we bewust doorhebben. Zowel als we boos zijn, medeleven tonen of ‘gewoon in gesprek zijn’. Oogcontact is een wezenlijk onderdeel van onze communicatie. Ook in contact met kinderen maken we gebruik van oogcontact. Wat is het effect hiervan en waarom is dit wel of niet belangrijk? Ik zocht het voor je uit!
Non-verbaal communiceren
Met je ogen zeg je onbewust heel erg veel. Het maken van oogcontact is dan ook van belangrijke waarde als het gaat om non-verbale communicatie. Met je ogen laat je zien dat je naar je kind luistert. Wanneer je ogen op iets anders gericht zijn, ben je vaak niet bezig met het verhaal van je kind. Ook stralen je ogen uit hoe je ergens over denkt: de huid rondom je ogen en de wenkbrauwen trekken zich gauw in een bepaalde plooi. Bijvoorbeeld, wanneer je kind je aankijkt en je fronst je wenkbrauwen, maakt het kind gauw op dat je het idee niet helemaal begrijpt of je afvraagt of het verhaal van het kind daadwerkelijk zo gegaan is.
Het richten van de ogen op het kind, kan op verschillende manieren overkomen. Je kan laten zien dat je luistert, maar je kan ook je kind proberen te ‘doordringen’. Deze laatste manier zal niet al te bevorderend werken voor een gesprek waarin het kind zich veilig voelt. Je kan met de rest van je lichaamshouding, ook het oogcontact ondersteunen. Wil je laten merken dat je echt naar het kind luistert? Ga dan gehurkt zitten en kijk het kind aan, ga bij het kind op de grond zitten, maak jezelf wat kleiner. Op deze manier ondersteun je je intenties.
Mocht je meer willen lezen over communicatie met kinderen, luisteren en non-verbale communicatie, dan is dit zeker een leestip!
Emotioneel antwoorden op je kind
Zoals net al even is genoemd, geven je ogen gauw weer wat je denkt. Dit gaat niet altijd over je mentale reactie, maar ook over je emotionele reactie op het kind. Aan je ogen is te zien wat het verhaal van het kind met je doet. De functie van je ogen bekleedt dus een groot gedeelte van je emotionele reactie op je kind! Wanneer je medeleven toont frons je soms lichtjes je wenkbrauwen en straal je uit met je ogen dat je het naar vindt. Soms laat je een traan. Als je lacht, laat je zien dat je blij bent voor je kind of dat je plezier hebt met je kind. Je ogen zijn dus van belangrijke meerwaarde om het kind te bevestigen in zijn of haar verhaal! Ze dragen eraan bij dat je kind zich gehoord voelt. Dit is dus een heel belangrijk middel in communicatie.
Je kind kunnen peilen
Niet alleen jouw ogen zijn belangrijk in communicatie, de ogen van je gesprekspartner zeggen ook een hoop. Zo ook bij kinderen. Door wat er met de ogen van het kind gebeurt, kan je veel zien over wat zich emotioneel afspeelt in het kind. Als het kind zijn ogen afwendt of wegkijkt, durft het je misschien niet aan te kijken. Wellicht is hij of zij bang of schaamt zich. Als het kind je doordringend aankijkt (en misschien ook de stem verheft), is dit eerder vanuit boosheid. Als je kind je aankijkt in een gesprek, kan je peilen wat er gebeurt met het kind. Niet onbelangrijk om je kind een gehoord gevoel te geven!
Naast de stand van de ogen, zeggen ook de pupillen zelf een hoop over het kind. Zo betekenen vergrote pupillen vaak dat het kind zich gelukkig voelt, boos of angstig. Als het kind ergens van walgt worden de pupillen gauw kleiner. Het wegkijken met de ogen kan ook iets zeggen over bijvoorbeeld autisme. Wat pupillen zeggen over o.a. emoties, lees je hier! En over kinderen met autisme en oogcontact, lees je hier iets meer.
Hoe gebruik je bewust je ogen in contact met je kind? Welke waarde heeft oogcontact voor jou? Laat hieronder een reactie achter!
