Onlangs hadden we een gast in huis. Onze oudste zoon van 14 jaar deed mee aan een uitwisselingsprogramma georganiseerd door zijn school. In het voorjaar was hij met een hele groep medeleerlingen naar Spanje, Valladolid, afgereisd en afgelopen week kwam de Spaanse groep naar Nederland. De gast van onze zoon was een hele leuke, gezellige en beleefde jongen. De communicatie tussen ons verliep in het Engels, zo goed en kwaad als het kon. En af en toe leidde dit tot hilarische momenten.
Ik spreek zeker geen aardig woordje over de grens. Mijn Engels is redelijk tot very bad en mijn Duits ist Sehr slecht. Over Frans en de andere talen gaan we het verder maar niet hebben. De conversaties die ik met Duitsers voer gaan niet verder als: “Wie gehts ihnen?” Om vervolgens over te gaan in mijn beste Nederlands. Als ik Engels spreek, of in ieder geval een poging doe, maakt mijn oudste puber negen van de tien keer een gebaar dat doet vermoeden dat het niet echt vloeiend klinkt. Hij buigt zijn hoofd en terwijl hij naar beneden kijkt, drukt hij zijn hand tegen zijn voorhoofd en schud nee. Met zijn ogen dicht. Dit doet me vermoeden dat het niet helemaal klopt wat ik zeg. Maar met een Spaanse gast in huis is Engels spreken dus wel noodzakelijk.
Aan tafel spraken we bewust ook Engels tegen elkaar, zodat onze Spaanse gast niet het gevoel had buitengesloten te worden. Onze Nederlandse tafelgenoot wilde vertellen dat hij een proefwerk Biologie had gehad over voortplanting. Hij zei: “I have had a test today about porn.” Het was even een paar seconde stil. Maar toen riepen wij, toehoorders, bijna synchroon in koor: “Wwwwwaaaaaaatttttt?” Om vervolgens in lachen uit te barsten. Het zou wel erg “shocking” zijn als de Spanjaard thuis zou gaan vertellen dat ze in Nederland Porno les krijgen. Dat moest even rechtgezet worden. Er leefden immers al enkele vooroordelen dat wij Nederlanders de hele dag wiet roken. Dit zou onze reputatie niet beter maken.
Net toen mijn Engels weer een beetje in de lift zat, en mijn puber steeds minder vaak met zijn ogen dicht “nee “ knikte, ging de Spanjaard weer naar huis. Het was een geweldige week. Thank you for the memories!
