Spannende tijden, krijg ik de maagverkleining?

Wat is het een rollercoaster geweest dit jaar. Toen ik in januari naar de huisarts ging om over de mogelijkheden van een maagverkleining te praten, had ik niet verwacht dat de maanden die daarna zouden komen, zo heftig zouden zijn. Na de screening in februari begonnen de wachtweken, 10 weken later kwam het verlossende antwoord, ja je mag door, mits je 6 maanden naar de diëtiste gaat. En dat ging ik, de ene keer met meer zin dan de andere keer, maar ik ging. En toen ik begin deze maand voor het laatst bij de diëtiste kwam, begon de spanning weer opnieuw. Zou ik nu snel te horen krijgen of ik een maagverkleining krijg?

Een weekend weg

Toen we de uitnodiging kregen om een weekendje weg te gaan, een weekend voor Maik’s verjaardag en anderhalve week voor mijn laatste afspraak met de diëtiste, leek er geen mooier moment om even met zijn viertjes wat quality time te hebben voor alle drukte zou beginnen. Maar naarmate de tijd vorderde, begon ik me toch steeds meer af te vragen of ik de operatie wel zou krijgen. Je haalt je van alles in je hoofd en de spanning bouwde zich weer op.

Eind evaluatie bij de diëtiste

Het laatste gesprek bij de diëtiste was een goede. Er werden allerlei veren in mijn grote kont gestoken en ik kreeg een positief verslag mee, die dezelfde middag nog naar de Nederlandse Obesitas Kliniek werd gestuurd. Om niet af te wachten, besloot ik er achteraan te bellen om te vragen hoe lang ik deze keer zou moeten wachten op een antwoord. “Dat kan wel een aantal weken duren” hoorde ik zeggen. Het lange wachten zou dus weer gaan beginnen. En omdat ik wilde overstappen naar een ander ziekenhuis, waar ik jullie binnenkort nog alles over ga vertellen, kon het nog wel wat langer duren vanwege de overdracht. Ik besloot geduldig ongeduldig af te wachten.

Een rollercoaster

En weer waren de dagen een rollercoaster. Ik word vast niet geaccepteerd, ze vinden vast een reden om me nog langer bezig te houden met een of ander traject en ze vinden me toch niet geschikt, waren zomaar wat gedachtes die in mijn hoofd ronddwaalden. Zo vervelend! Ik kon nergens anders meer aan denken. Maar na de eerste wen middag op het kinderdagverblijf van de kinderen, bleek ik een gemiste oproep te hebben. Een ziekenhuis nummer. Ik trok gauw de jassen van de kinderen uit en belde terug. Zou dit dan het telefoontje zijn?

Na overleg is besloten…

“Hoi, met [INSERT NAME] van de Nederlandse Obesitas Kliniek. Ik bel om je in te plannen in de groepssessies!” Bedoel je dat ik geopereerd ga worden…? “Ja, wist je dat nog niet? Sorry sorry sorry!”. En toen ben ik gaan janken. Heel erg hard. Zo hard dat Luuk geschrokken naar me toe kwam rennen en zich geen raad wist met mijn geroep dat mama alleen maar huilde omdat ze zo blij was. Alles is in orde, de arts gaf direct goedkeuring, ik mag geopereerd gaan worden. Sterker nog, deze week al ben ik begonnen met de groepssessies.

Het voortraject

Het gaat dus echt beginnen, het voortraject is al begonnen. De eerste sessie van de 6 voor de operatie zit er al op. En als de planning rond komt en ik fluitend door alle onderzoeken ga, word ik als het goed is nog voor de kerst dit jaar geopereerd. En wat is dat een opluchting. Ik had het zo gehoopt begin dit jaar, dat alles dit jaar nog zou plaatsvinden, maar ik durfde er bijna niet meer op te vertrouwen. En dan nu toch. Wat een mooie kroon op het harde werken de afgelopen maanden.

Geheim houden

In eerste instantie was ik van plan om het ‘geheim te houden’. Of in elk geval voorlopig nog niet op mijn blog te delen. Maar ik kan het niet. Mijn leven bestaat momenteel echt uit de ziekenhuisafspraken en daarnaast ben ik aan het werk. Want mijn werk moet zoveel mogelijk afgerond worden voor de operatie, zodat ik daarna een aantal weken alleen de minimale dingen hoef te doen. Dat maakt het druk. Daarnaast is het natuurlijk spannend allemaal. Wekelijkse updates ga ik op MamaKletst niet geven, ik ben wel bezig met een extra website over de maagverkleining zelf. Ook die zal ik binnenkort met jullie delen. En tot die tijd hou ik jullie via social media op de hoogte. Volg je mij nog niet op Instagram? Dan zou ik dat nu toch even doen..

De komende tijd lees je nog twee blogs die ik al eerder geschreven heb, over hoe ik me voel tijdens het wachten op de uitslag en waarom ik ben overgestapt naar een ander ziekenhuis. Wordt dus vervolgd!

Volgend jaar ben ik slank(er)!

Ik schrijf over het hele avontuur van mijn maagverkleining. Vanaf de wens voor een operatie tot alles wat er daarna gebeurt. Je kunt het hele verhaal volgen door de volgende blogs te lezen;

Ik wil een maagverkleining – #1
Mijn intake voor een maagverkleining – #2
Maagverkleining – Hoe reageert mijn omgeving? – #3
Maagverkleining – De apneutest – #4
Maagverkleining – De uitslag van de apneutest – #5
Maagverkleining – De uitslag van de intake, krijg ik de maagverkleining? – #6
Maagverkleining – Naar de dietiste – #7
Maagverkleining – Ik heb nu rust – #8
Als het even minder gaat – Traject naar een maagverkleining – #9