Mannen vinden altijd van alles. Als het maar over voetbal gaat bijvoorbeeld, of over auto’s. Als het gaat over het vinden van (hun) spullen in huis is het een ander verhaal.
“Mama, ik kan mijn voetbalbroek nergens vinden.” Koen komt driftig van boven af gespurt. Hij moet zo naar de voetbaltraining. Ik antwoord dat deze in zijn kast ligt op de één na onderste schap. Volgens Koen is dit niet het geval. Hij heeft de hele kast volledig doorzocht. Maar er ligt ECHT geen voetbalbroek. Even twijfel ik. Zou deze dan nog in de was zitten? Maar eigenlijk weet ik het zeker. Ik loop naar boven naar de openstaande kast van Koen. Hij staat achter me als ik direct de voetbalbroek van de één na onderste schap pak. Koen kijkt me verbaasd aan. “jij kunt toveren!” zegt hij.
Het valt me vaker op dat mannen, en vooral puber mannen, soms tijdelijk iets mankeren aan hun ogen. Als ik iets op de trap heb gelegd bijvoorbeeld. Datgene ligt daar dan uiteraard om mee naar boven genomen te worden. Al struikelen ze er vijfentwintig keer over, geen van mijn (puber) mannen zal het mee naar boven nemen. Ik weet ondertussen dat het geen onwil is. Als mannen onder aan de trap staan hebben ze maar één doel. Dat is van A naar B(oven) gaan. Al zouden ze er met een hink stap sprong overheen moeten, dan nog gaan ze met lege handen naar boven.
Naast dat de (puber) mannen nooit hun kledingstukken die ze perse aan willen kunnen vinden in de kast, gebeurt het ook met regelmaat dat ze wat kwijtraken. Met stip op één staan jassen. Deze worden aangetrokken als ze van huis gaan, maar bij terugkomst is er vervolgens geen jas meer te ontdekken. Op school, op het plein, in de kleedkamer, bij vriendjes, overal blijven jassen achter. Tot nu toe zijn ze, op een zomerjas van Bart na, altijd weer thuis gekomen, dat wel. Op nummer twee in de ranglijst van meest kwijtgeraakte spullen, staan de voetbalsokken. Zet allemaal mannelijke voetbalpubers in een kleedkamer in hetzelfde voetbaltenue en er verdwijnen voetbalsokken. Gegarandeerd. Een stuk of 14 paar blauwe sokken verwisselen regelmatig van eigenaar. De zaterdag na de wedstrijden ontploft de groepsapp dan ook. Jantje mist een sok. Hij zat naast Pietje. Wie heeft deze in de tas? Het troost wel een beetje, dat het niet alleen bij ons zo is dat die mannen alles kwijtraken.
Zou het echt zo zijn dat mannen dingen minder goed kunnen vinden dan vrouwen? Of ligt het gewoon aan de vrouw? Ik heb namelijk hier in huis ook wel eens gehoord dat het aan mij ligt dat mijn mannen niets kunnen vinden. Ik zou alles te veel en te ver weg opruimen. Ik krijg ineens een fantastisch idee. Als die mannen dan eens zelf hun rotzooi opruimen, dan kunnen ze alles zelf ook weer terug vinden! En voor de uitzonderlijke gevallen dat ze het dan ECHT niet kunnen vinden, dan zal ik nog wel even toveren.
