VADERDAG EN MOEDERDAG – Voorbereiding op vader- of moederdag; voor iedereen een bekend fenomeen. Een werkje maken op school, misschien met een andere ouder iets kopen en een geheimpje bewaren over het cadeautje.. Klinkt leuk! Maar hoe ga je met vader- of moederdag om als het kind niet één vader en één moeder heeft? Scheidingen, verlies van contact, verlies door een doodsoorzaak, twee moeders of twee vaders, stiefmoeders en stiefvaders, allemaal situaties die niet stroken met de simpele één tegen één-situatie waar de maatschappij vaak op gericht is. Lees hier enkele suggesties om toch een manier te vinden om deze dagen te vieren.
Bepaal de ‘rol-verdeling’
Misschien een voor de hand liggende suggestie, maar om zeker te weten wat nou ‘een manier van aanpak’ kan zijn, is het goed om te weten ‘hoe het zit’ met ouderfiguren voor het kind. Vaak zijn er namelijk al dingen bepaald.
Als het kind bijvoorbeeld twee vaders of twee moeders heeft (dus twee ouders van hetzelfde geslacht), kan het zijn dat er al een keuze is gemaakt: op vaderdag vieren we de ene ouder, op moederdag de ander. Of misschien is er al wel afgesproken dat ‘we op vaderdag dubbel feest hebben, want we hebben twee vaders’. Probeer er eerst achter te komen hoe de gezinssamenstelling tot nu toe functioneert en keuzes heeft gemaakt. Daar zal je keuze op in moeten spelen en van af moeten hangen.
Lees ook: Vind ik het alleenstaand moederschap zwaar?
Werkjes maken op school voor vader- en moederdag.. wat nu?
Dit kan altijd lastig zijn: voor moederdag knutselen kinderen een werkje voor hun moeder, voor vaderdag een werkje voor hun vader. Het moeilijk hieraan is dat dit simpelweg is ‘hoe het altijd was’. Tegenwoordig zijn scholen en docenten erop voorbereid dat huidige gezinssituatie en/of samenstelling er anders uit kan (komen) te zien. Mogelijke oplossingen zijn hieronder weergeven.
- Het kind heeft twee vaders of twee moeders: Het komt voor, kinderen die twee moeders hebben, of twee vaders. Wellicht kan er met de docent worden afgesproken welk werkje voor welke ouder wordt gemaakt. Soms geven sommige kinderen zelf ook dingen aan aan docenten, maar niet voor allemaal is dit vanzelfsprekend, of durven of kunnen zij dit niet. Wellicht komt de juf of meester zelf ook al met een oplossing.
- Het kind is zijn/haar vader of moeder verloren: Vooral tijdens vader- of moederdag kan dit zeer pijnlijk zijn. Vaak lossen docenten dit op, door het kind op beide dagen een werkje ‘voor hun vader’ te laten maken of ‘voor hun moeder’. Zo kan het kind toch meedoen, maar dan op een manier die past bij zijn/haar situatie. Als het kind één biologische ouder en één niet-biologsiche ouder heeft, lost dit vraagstuk zich meestal vanzelf wel op. Dit is niet het geval als de biologsiche ouder en de niet-biologische ouder hetzelfde geslacht hebben. Dan kom je weer uit bij het punt hierboven.
- Het kind heeft twee moeders (biologisch en niet-biologisch) en ook een vader: Ook dit kan een gepuzzel zijn. Wellicht is er op school alleen tijd om voor één van de moeders een werkje te maken. Een mogelijkheid is dan om thuis voor de andere moeder een werkje te maken. Dit geldt ook als de situatie andersom is (twee vaders, één moeder). Het kan ook zijn dat de docent er al een oplossing voor heeft, dat zou helemaal mooi zijn!
- Het kind woont bij pleegouders: Geheel afhankelijk van de situatie m.b.t. gezaghebbing, contact e.d., zal hier ook door de school anders op in moeten worden gespeeld.
Er zijn wellicht veel meer situaties die het vaderdag en moederdag geknutsel moeilijk maken voor het kind. Gelukkig is zoals boven aangegeven altijd wel een manier te vinden, om het kind niet het gevoel te geven dat zijn of haar situatie niet klopt. Het is belangrijk dat een kind ‘mee kan doen’ in het beleven van vaderdag of moederdag, op de manier die bij het kind en zijn/haar situatie past.
Lees ook: Knutselen voor Vaderdag
Hoe te vieren, als de situatie niet één moeder en één vader betreft, maar hiervan afwijkt?
Ook dit kan een gepuzzel zijn. Je wil het kind immers de kans geven te vieren met de/alle ouders, maar ook duidelijkheid geven. Vaak voorzichtig opwerpen hoe je het in gedachte had, kan helpen om te zien aan het kind of het idee een opluchting is of juist niet. Let hierbij goed op de gezichtsuitdrukking! Deze onderwerpen zijn voor kinderen doorgaans erg lastig om zich over uit te laten. Forceer het kind ook niet tot ‘kiezen’. Als het kind niks loslaat, hak dan met elkaar een knoop door en geef het kind voorspelbaarheid en duidelijkheid. Als er eenmaal een patroon is dat voor iedereen ‘werkt’, kan het ook de volgende jaren worden doorgezet. Zo hoeft er niet telkens opnieuw een discussie te komen en een afweging te worden gemaakt.
Welke situatie(s) zijn voor jou bekend? Hoe ga jij hier t.o.v. je kinderen mee om? Wat werkt voor jullie goed?
Beste Miriam, heb je er heel toevallig wel eens aan gedacht hoe pijnlijk en verdrietig het is om een cadeautje te MOETEN maken op school voor de allerliefste papa /mama voor kinderen die in het ouderlijk huis lijden onder verwaarlozing, geweld en/of misbruik óf waarvan één van beide ouders overleden is (‘dan maak je je cadeautje maar voor opa…’).
Het geweldadige huishouden was helaas mijn ’thuis’.
Een cadeautje moeten maken is voor een kind in zo’n situatie extra pijnlijk ‘voor de allerliefste mama/pappa’…….. als papa ’s avonds je kamertje binnenkomt en bij je in bed komt voor geheime spelletjes of mama er weer eens dronken op los slaat dan is het vreselijk gemeen een kind op te leggen dat het zo’n cadeautje MOET maken op school !! Je gaat als kind nogal hard aan jezelf twijfelen in zo’n situatie. Papa/mama is helemaal niet lief maar de wereld zegt van wel, dan zal ik het wel fout hebben en moet ik het maar doorstaan.
Mijn eigen kinderen moeten het helaas al jong zonder vader stellen omdat hij op 42 jarige leeftijd overleden is. Het is heel pijnlijk om dan een flessenopener of barbequeshort te moeten knutselen terwijl je vader al begraven is.
Iedereen mag van mij gerust vieren wat ‘ie wilt maar houd alsjeblieft op kinderen op school te verplichten een cadeautje te maken voor de allerliefste papa of mama want dat geldt in elk geval voor 119.000 kinderen per jaar in Nederland niet !!