Verschil in beide zwangerschappen

Deze zwangerschap betrap ik mezelf er regelmatig op dat ik veel vergelijk. Niet zo zeer met andere zwangeren, maar meer met hoe de zwangerschap van Luuk verliep en hoe het nu gaat. Want er zijn absoluut verschillen in de zwangerschappen. En dat terwijl ik beide keren in verwachting was van een jongen. 

Misselijkheid

Bij Luuk hoefde ik niet eens te testen om zeker te weten dat ik zwanger was. De misselijkheid zei voldoende, ik hing al snel in de ochtenden boven de wc en moest heel alert zijn op mijn voedingsmomenten. Zodra ik ook maar iets te laat at, werd ik misselijk. Deze zwangerschap verliep soepel, tot 7 weken. Ik zei nog tegen Joost dat ik zo blij was deze keer die misselijkheid niet te hebben. Tot ik op een zondag wakker werd en ik niet meer kon ophouden met overgeven. De misselijkheid was er toch en vele malen heftiger dan de vorige zwangerschap.

Eten had geen zin, drinken ook niet, alles kwam eruit. Waardoor ik al vrij snel bij de huisarts zat voor medicatie. En ik heb zelfs met 14 weken zwangerschap in het ziekenhuis gelegen vanwege uitdroging. De vorige zwangerschap bleef ik echter misselijk tot 26 weken. Dat is nu niet het geval. Het was deze zwangerschap een stuk korter, maar veel heviger. Gelukkig lijkt het ergste achter de rug. Maar ik juich niet te snel, want bij Luuk kwam de misselijkheid en het overgeven met 32 weken terug. Het is dus afwachten of het deze keer weg blijft.

Drukte

Tijdens de vorige zwangerschap had ik vaak het gevoel druk te zijn. Ik heb geen idee waarmee, want ik werkte 9 uurtjes per week en dat was dat. Nu werk ik 28 uur per week, heb ik ook nog een drukke peuter rondlopen en heb ik mijn blog en eigen bedrijf daar ook nog naast. Toch heb ik het idee het nu meer aan te kunnen, of in elk geval beter mijn grenzen aan kan geven. Wat niet gaat, dat gaat niet. En ik trek mezelf heel makkelijk terug in onze eigen bubbel. Heb geen zin in sociale dingen en maak niet zoveel afspraken, daardoor heb ik weinig verplichtingen en dat geeft rust denk ik.

Wel had ik de vorige zwangerschap last van veel dingen en ellende om ons heen. De flat werd gerenoveerd en ik had continue bouwgeluiden om me heen. Onze woning zou ook nog gerenoveerd worden, waardoor ik steeds het gevoel had achter de feiten aan te lopen en niets af te kunnen krijgen. Dat gaf veel onrust en misschien had ik daardoor vooral het idee heel druk te zijn. Wat dat betreft is onze situatie een stuk rustiger gelukkig.

Onzekerheid

Dit had ik niet helemaal verwacht, maar ik ben voor mijn gevoel nog veel meer onzeker geweest deze zwangerschap dan de vorige keer. Bij Luuk was alles zo nieuw en had ik veel meer het vertrouwen dat alles wel goed zat. Bij deze zwangerschap was ik veel zenuwachtiger voor de echo’s en dan met name voor de 20 weken echo. Misschien komt het omdat ik nu weet hoe pittig het al kan zijn met een gezond kind.

Daarnaast ken ik inmiddels (via o.a. social media) zoveel meer moeders en ken ik helaas ook de minder leuke verhalen, dat ik me veel sneller zorgen maak. Ik vind het maar lastig en ben ontzettend blij als we over een paar maanden een gezond kindje in onze armen mogen sluiten.

Vermoeidheid

Naar mijn idee ben ik deze zwangerschap veel minder moe dan de vorige keer. Maar ik ga nu in de middag ook liggen als het even kan. Dat deed ik de vorige keer niet vanwege alle herrie in en om het huis vanwege de renovatie. Natuurlijk ben ik moe en merk ik dat mijn lijf hard werkt om een minimensje te laten groeien, maar ik ga gewoon op normale tijden naar bed en heb niet het gevoel om te vallen van vermoeidheid. Misschien komt dat ook omdat je als moeder zijnde altijd moe en druk bent. Misschien ben ik er nu meer aan gewend en kan ik er daardoor beter mee dealen.

De grootte van mijn buik

Ik heb niet het idee dat mijn buik veel groter is dan de vorige zwangerschap. Ook de vorm is niet anders. Ik draag net als de vorige keer van voren en loop al een behoorlijke tijd met een duidelijke zwangere buik rond. Ik ben wel heel benieuwd waar het eindigt. Als ik terugkijk naar de laatste buikfoto van de vorige zwangerschap en dat vergelijk met hoe het nu is, zal mijn buik nog flink gaan groeien.

Bewegingen van de baby

Hierin is misschien nog wel het meeste verschil te merken. De placenta ligt ook op een andere plek, vorige keer lag deze achter mijn navel, nu ligt de placenta aan mijn rug. Maar de baby is ontzettend druk. Hij beweegt werkelijk de hele dag door. En hard ook. Hij vindt al enige tijd mijn ribben om lekker tegenaan te trappen en maakt allerlei golvende bewegingen in mijn buik.

Luuk was heel rustig, zo rustig dat ik vanaf 30 weken minstens een keer per week naar het ziekenhuis moest om aan de CTG te liggen omdat ik hem niet voelde. Ik hoop dat die stress me deze keer bespaard blijft.

Kortom er zijn veel verschillen, maar tegelijkertijd voelt het zwanger zijn ook wel weer heel vertrouwd. Toch vind ik het nog steeds niet leuk, ik vind het moeilijk om te genieten van het zwanger zijn en ben blij als het einde toch echt in zicht is. En ach, nu het derde trimester wel heel dichtbij komt, kan het aftellen dan ook echt beginnen. Hopelijk merk ik dan meer verschillen. Het zou fijn zijn als ik aan het einde van deze zwangerschap minder ellende heb dan de vorige keer. Hopelijk blijft een zwangerschapsvergiftiging me deze keer bespaard.

Merkte jij veel verschil tussen je zwangerschappen?