Maandenlang heb ik geroepen dat het me niet snel genoeg kon gaan allemaal. En de laatste weken heb ik in het ziekenhuis steeds gesmeekt om me te helpen, zo klaar was ik ermee. Wat ik totaal niet mis aan het zwanger zijn, dat heb je vorige week kunnen lezen. Maar omdat ik stiekem ook best een paar dingen mis van zwanger zijn, wil ik daar ook nog een blogje aan wijden.
♥ Zonder schaamte strakke shirtjes aan kunnen. Wat was het heerlijk om na jaren mijn buikje te verbergen, nu gewoon te kunnen pronken met strakke jurkjes en shirtjes!
♥ Het gewiebel en geschop in mijn buik. Wat was het fijn om ’s avonds lekker met mijn benen omhoog te zitten, met mijn handen op mijn buik en te merken dat Luuk direct reageerde door te schoppen en te stompen. Vanaf een week of 26 lag hij al met zijn hoofd naar beneden en stak alleen zijn kontje soms in de lucht, die bewoog dan lekker van links naar rechts, waardoor ik een soort puntbuik kreeg, heerlijk!
♥ Kunnen slapen wanneer ik dat wilde, tot aan de laatste weekjes kon ik echt slapen wanneer ik wilde, je kon een bom naast me afsteken en ik werd niet wakker. Dat is wel even heel wat anders dan de hazenslaapjes die ik nu heb.
♥ De echo’s! Oh wat kon ik genieten van het kijken naar de echobeelden. Gelukkig hebben we heel veel echo’s gehad, waardoor we niet zo lang hoefden te wachten tussen de echo’s.
♥ Het geheim houden tijdens de eerste weken, ook al hebben we het al vrij snel aan de meeste mensen verteld, wat was het spannend om samen zo’n mooi geheim te mogen hebben.
♥ Het veranderen van mijn lichaam. Ik ben nooit echt trots geweest op mijn lijf, dus ik vond het geweldig om het te zien veranderen in broedfabriek. Al snel was de bolling van mijn buik zichtbaar en kwamen er mooie rondingen tevoorschijn. Ik kon minutenlang vol verwondering voor de spiegel staan.
♥ Het inrichten van de babykamer, ook al heb ik zelf qua schilderwerk niets kunnen doen, wat was het leuk om me met de inrichting van de babykamer bezig te houden. Op zoek naar mooie dekentjes, lakentjes, de indeling van de commode bepalen etc.
♥ Het zwijmelen voor baby’s kledingkast. Heerlijk was het, om in Luuk zijn kamertje te staan, voor zijn kledingkast en met mijn handen langs al die kleertjes te gaan. Alles opnieuw in te delen en me een voorstelling maken van een kleine jongensbaby die in die kleertjes past.
Het zwanger zijn op zich, mis ik totaal niet. Wel heb ik nog een grote kinderwens, ik zou graag 2, of als het kan 3 kinderen willen, maar die 9 maanden mogen mij gestolen worden. Toch brengen bovenstaande puntjes wel een glimlach op mijn gezicht.
Wat mis jij aan je zwangerschap(pen)?
Veel van de dingen die jij noemt in je post mis ik ook aan zwanger zijn. Met name het gevoel van nieuwsgierigheid wie het mensje in jou is en hoe alles straks zal zijn, mis ik. Ik vond het wat magisch hebben! Ik vond zwanger zijn echt geweldig (ondanks ziekte de eerste maanden).
Dat geheim houden lijkt me zo moeilijk!
Ja, ik mis die dingen ook! Wat ik het meeste mis, zijn die momenten dat ik alleen was en lekker kon kletsen met mijn ‘buik’. Dat mijn ‘buik’ daar dan op reageerde, zo mooi.
Ik weet ook nog wel dat ik de bewegingen het ergst mistte en het gevoel helemaal samen te zijn .. fantastisch !
Mooie punten, ik ben nog nooit zwanger geweest dus ik zou het je niet kunnen vertellen 🙂
Wat een mooi blogje 🙂