Ben ik een slechte moeder als ik het fijn vind dat de schoolvakantie weer voorbij is? Ik voel me er eerlijk gezegd wel schuldig over. Maar ja, het is zo. Ik heb dit gevoel elk jaar weer opnieuw. Ik ben blij dat er weer een beetje structuur komt in de dag als de jongens weer naar school gaan.
Ik zit in de auto en zie een spandoek van veilig verkeer Nederland hangen aan de kant van de weg. “wij gaan weer naar school!” staat er op. Ik maak een denkbeeldige high five met mezelf. “Jaaaaaa, fijn!” zeg ik hardop. Direct daarna spreek ik mezelf vermanend toe. “Foei, het is niet netjes om daar zo blij over te zijn. Moeders horen het fijn te vinden dat hun kroost dicht in de buurt is.” Maar… eerlijk gezegd ben ik toch echt blij dat de vakantie voorbij is.
Mijn twee jongens zijn geen druktemakers. Ze zetten het huis niet elke dag op z’n kop en hebben leuke vrienden die langskomen. We hebben een heerlijke vakantie gehad, leuke, stoere en gezellige dingen gedaan. Ik heb rekening gehouden met hun wensen. We hebben lekker uitgegeten en heb ze zo nu en dan op een ijsje getrakteerd. Ze hebben gelogeerd, er hebben jongens bij ons geslapen. Ik heb ze uit laten slapen als ze de avond er voor laat naar bed gingen. Ik heb ze naar feestjes gebracht en gehaald. Nieuwe kleding met ze gekocht. Het was heel fijn om vakantie te hebben met ze. Maar nu is het wel klaar. Ik ben nu wel weer toe aan het normale leventje.
Als de mannen overdag naar school zijn is er weer rust in huis. Ik kan wat meer mijn eigen plan trekken. Een keer wat langer weg blijven als ik in gedachte heb. Eens niet thuis eten als dat even niet zo uitkomt. Het huishouden doen zonder dat er iemand in de weg zit. Natuurlijk ben ik blij als later op de dag weer veilig uit school thuis zijn. Maar ik ben ook best opgewekt als ik ze in de ochtend in alle vroegte uitzwaai. Met een beetje schuldgevoel. Dat wel.
Comments