Door Lize – Ik heb twee HBO studies gedaan (Social Works en Toegepaste Psychologie) en had voor mezelf besloten dat ik carrière zou gaan maken. Ik had toch immers niet voor niets twee studies gedaan. Beetje zonde om daarna kinderen te krijgen en parttime te gaan werken. Nou, daar ben ik dik van terug gekomen nu ik een kindje heb.
Kinderwens
Toen ik afstudeerde als Toegepast Psycholoog wilde ik graag doorgroeien. Ik had naast mijn studie altijd als pedagogisch medewerker gewerkt en wilde nu meer. Ik ging solliciteren en werd aangenomen als vestigingsmanager bij een kinderdagverblijf. Een mooie kans en mooie vervolgstap. Ik weet nog goed dat ik een half jaar werkte als vestigingsmanager en mezelf heel onrustig voelde. Ik snapte er niets van. Ik had toch een leuke baan, leuke vrienden, een goede band met mijn ouders, een mooi appartement, woonde in de stad waar ik wilde wonen en de liefste man van de wereld? Wat was er aan de hand. Ineens viel het kwartje! Ik wilde een baby! Wauw, ik was net 29 jaar en had altijd gedacht dat ik hier pas na mijn 30ste aan toe zou zijn. Ik moest het even een plekje geven. Want jeetje hoe zou ik dat nu gaan doen met mijn geplande loopbaan? Toen ik zelf een beetje van de “schrik” bekomen was, vertelde ik mijn man dat ik graag aan kinderen wilde beginnen. Niet over een jaar, nee het liefst NU! Natuurlijk zette ik hem niet onder druk en liet ik hem ook even van de “schrik” bekomen. Na een paar maanden zei hij dat hij er eigenlijk ook wel aan toe was. En bam, na 1 keer was het raak. Wauw! Maar ook: wat nu?
Loopbaan plannen
Oké, ik was zwanger. Wat nu? Hoe en wat ging ik het doen met mijn werk. Want oké, er komt een kindje maar ik wilde ook graag werken. Het liefst op niveau. Ik besloot als vestigingsmanager te willen blijven werken en dus 36 uur verdeeld over 4 dagen te blijven werken. Mijn man wilde iets minder gaan werken. Ook 36 uur verdeeld over 4,5 dag. Prima, we hadden het geregeld!
Ratio versus gevoel
Naarmate mijn zwangerschap vorderde, dacht ik steeds meer na over werken en een kindje hebben. Ik wilde heel graag blijven werken, maar eigenlijk voelde ik me er helemaal niet goed bij om 4 dagen te gaan te gaan werken, maar ik was er ook nog niet aan toe om mijn baan als vestigingsmanager op te geven. Ik prentte mezelf in dat ik het gewoon maar moest gaan proberen en aanzien als de kleine er eenmaal was. Nou ,toen Huub er eenmaal was wilde ik in eerste instantie helemaal niet meer gaan werken. Want ik was degene die voor hem moest zorgen! Niemand anders. Naarmate mijn verlof vorderde kwam het gevoel om graag te willen werken weer terug, maar het bleef door mijn hoofd spoken dat ik liever geen 4 dagen wilde gaan werken.
Na heel veel gesprekken, heel veel huilen en heel veel nadenken wist ik het. Ik wilde een leuke, uitdagende baan, maar geen carrière maken. Ik wilde meer tijd met mijn kind dan op mijn werk. Ik besloot mijn baan als vestigingsmanager op te geven en 3 dagen per week te gaan werken als senior pedagogisch medewerker. Lekker 3 dagen werken en 4 dagen met mijn mannetje zijn.
Voor mij is dit de beste keuze geweest die ik had kunnen maken. Ik ben veel met mijn mannetje, maak veel van zijn ontwikkeling mee. Daarnaast werk ik ook lekker en dat vind ik heerlijk!
Welke keuze hebben jullie als gezin hierin gemaakt?